Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

θα φαμε,θα πιουμε και νηστικοι θα κοιμηθουμε...

25/9/2011 Ηρωδειο Διονυσης Σαββοπουλος

Καπου στη μεση της συναυλιας σε θυμηθηκα,ηταν ολα
τα τραγουδια που μας τραγουδουσες ή σφυριζες στο
σπιτι!Τα τραγουδια που μας μεγαλωσες...ο καραγκιοζης,
η συννεφουλα,το ντιρλαντα,μη μιλας αλλο γι αγαπη,
ας κρατησουν οι χοροι...Ειχε ξεμεινει η θεση διπλα μου
κενη απ τα πραγματα της γυναικας παραδιπλα και
ενιωσα πως νοερα ησουν πλαι,παπαλε μου.Κι ετσι οπως
εβλεπα τον κοσμο μαζεμενο να τραγουδα χαμογελωντας
κατω απ τη φωτισμενη Ακροπολη,το Σαββοπουλο με
200 παιδια να τον κυκλωνουν ντυμενα στις μπλε σχολικες
ποδιες κατω απο τις σημαιουλες...αυθορμητα σου ψιθυρισα
"....να η Ελλαδα που αγαπησες τοσο..."

Δεν στο χω πει ποτε αλλα ενα βραδυ,πρεπει να ημουν 6-7
χρονων,εχα ξυπνησει και ηρθα μεχρι το σαλονι,
κρυφοκοιταξα απ την πορτα και σε ειδα ορθιο γιατι τελειωνε
το προγραμμα της τηλεορασης και ηταν ο Εθνικος Υμνος.
...αχ η Ελλαδα που αγαπησες τοσο...

Ξερεις,μας μεγαλωσες μες την αγαπη,τις μελωδιες,τα παραμυθια,
την αρχοντια της καρδιας σου,στα λουλουδια που φερνεις ακομη
τις Δευτερες στη μαμα,στα καστρα που εφτιαχνες γονατιστος
μαζι μας στην παραλια...και το ατελειωτο χιουμορ σου...

Θυμασαι τι μας ελεγες για το φωτοτυπικο;Πως ζει σ εκεινο το
κουτι ενα μικρο ανθρωπακι που κοιτα τι του βαζουμε ψηλα,
τ αντιγραφει γρηγορα και το πεταει απ εξω.Δεν στο χαμε πει
αλλα ενα απογευμα ανοιξαμε την πορτα της φωτοτυπικης
και τον ψαχναμε.
Ή για το Ελληνικο σημαιακι που ειχες στο υπογειο;
"το ειχε ο Κολοκοτρωνης στο αυτοκινητο του αυτο!"
...και καμαρωωωναμε εμεις....
Θυμασαι που μας εσπασε μια κουκλα;Μας ειχες πει με
ολη σου τη σοβαροτητα να περιμενουμε εξω απ το
δωματιο μεχρι να τελειωσει το Χειρουργειο...

Ελεγες συχνα στο τραπεζι πως πρεπει να βγουμε στην
κοινωνια,να ζυμωθουμε με τους ανθρωπους.Μα ποια
κοινωνια;Το ξερεις πως ακομη και σημερα ο κοσμος
που αντικρυζω καθρεφτιζεται απο τις παιδικες μου αναμνησεις;
Τα παραμυθια,τις μουσικες,τα χαμογελα στα ματια.Μια
νοερη τρυφεροτητα σ ενα κοσμο πουισως καποιοι
αντιγραφουν ζωες και πρακτικα δεν υπαρχουν,οπως τον
κυριο στο φωτοτυπικο... και αλλοι καμαρωνουν για
πραγματα που ποτε δεν ειχαν υποσταση,
οπως το αυτοκινητο του Κολοκοτρωνη...
Και μπαμπα,
ξερεις ποσους ανθρωπους εχω δει εξω απο χειρουργεια;

Παρολα αυτα πισω απο ολα μια γαληνη
και τα λογια σου στ αυτια μου
"θα νιωσω πως πετυχα σαν πατερας αν ερθεις στο προβλημα
και στη δυσκολια μου πεις να βρουμε μαζι λυση"

Δεν θα το διαβασεις αυτο,το ξερω...αλλα δεν εχει σημασια.
Νιωθεις το ευχαριστω μου και στην καλημερα μας και δεν
νιωθω ευγνομωσυνη μονο για το οτι επλασες στοργικα
τις παιδικες καρδιες μας και εισαι σιωπηλα τοσο κοντα...
Σ ευχαριστω που καθρεφτισες στην υπαρξη σου τον αλλον,
το Μεγαλο Παπαλο...
.
.
.
Θα φαμε,θα πιουμε και νηστικοι θα κοιμηθουμε!

...χρονια τωρα η καληνυχτα μας

(παπαλος ειναι σε τρυφερη κυπριακη διαλεκτο ο πατερας)

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011


ειναι ενα παιδι εντος
που τριγυρνα τα καταβαθα μου
μ ενα ονειρο κι ενα κομματακι Ουρανο στο χερι...
το χω τυλιξει μ ολη μου τη ζεστασια τρυφερα,
του κανω τα χατηρια
και μου δειχνει το δρομο παιζοντας...


Τρυφερε Θεε
μη μου αφηνεις ψιχουλα για να

βρισκω το μονοπατακι μου εντος...

θελω το δρομο στο βλεμμα,

το καθρεφτακι μου χερι χερι

και τη σιωπη στο χαδι...

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Je veux toujours etre avec toi (θελω να μαι παντα μαζι σου)

"ερχονται δυσκολοι καιροι,


απ ολες τις μεριες θα μας χτυπανε


και θα αντεξουν μονο αυτοι


που μαθανε νωρις ν αγαπανε"
Σπανουδακης


Μοιραστηκα τη συναυλια του Σπανουδακη


μ ενα φιλαρακι που σταζει απ τα ματια του


φως ζυμωμενο τρυφερα με νοτες,ελπιδες


και εγνοια για ολους μας...



Οταν ηρθα σπιτι ειχα στο μυαλο μου συνεχως αυτη τη μελωδια



και καθισα στο πιανο...


μ αρεσε το πως κυλουσαν οι νοτες,


αλλα πιο πολυ με αγγιξαν οι στιχοι...


"παλι απ την αρχη για τις μερες που ακομα κυλουν
παλι απ την αρχη για τα λαθη που εδω θα σβηστουν
παλι απ την αρχη κι αν συγνωμη δεν θες να μου πεις
μη μιλας μονο αγκαλιασε με...



(κλικ για να μεγαλωσει και να φαινονται οι νοτες)


παλι απ την αρχη σε μια χωρα που αιμορραγει
παλι απ την αρχη μια κουβεντα ισως ειναι αρκετη
παλι απ την αρχη μιλησε μου μοναχα εσυ
μυστικες ωρες θυμισε μου


Οσα εχω παντα ητανε δικα σου
μα η ζωη μου πια δεν ειναι αρκετη
οι καλυτερες στιγμες μου ηταν κοντα σου
να τις ζησω θελω παλι απ την αρχη"

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

βιολι και κοντραμπασο σε χορο



Χθες βραδυ η Ρεμπουτσικα,στο αλσος Βεικου
εβαλε την τρυφεροτητα της καρδιας της σε νοτες
και αγκαλιασε ολη την αθηνα...

Αυτη η σκηνη,οσο καταφερα να κρατησω στη
μηχανη ηταν απ τις αγαπημενες μου

Χορευε το βιολι με το κοντραμπασο

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011

τα Χριστουγεννα του καλοκαιριου μου

επεστρεψα

για λιγες μερες,στην καρδια του Ηλιου μου,στο πατρικο μου..

Καποιοι τοποι απλα σε ξεκουραζουν και αγκαλιαζουν
τρυφερα τα καταβαθα σου...
και συ γαληνευεις, αφηνεις το τρεξιμο για λιγο και αναπαυεσαι.



και ειναι πιο ευκολο να κανεις βουτια εντος και να
ψηλαφησεις τα κυματα και τους κραδασμους της καρδιας σου



Απ τη μερα που ηρθα μια μισοτελειωτη προταση γυρνουσε


μες το μυαλο μου... "νιωθω λες και..."


Ξυπνουσα και κοιμομουν μ αυτες τις λεξεις διχως να μπορω


να τελειωσω την προταση...


ωσπου ενα απογευμα σαν οδηγουσα επιασα τον εαυτο μου


να σιγοτραγουδα...



"ζυμωνω 12 Χριστοψωμα λευκα,με της αγαπη τη μαγια


και ασπρο αλευρι...να τα μοιρασεις σε παιδακια γελαστα


να χουν να λενε για τη δοξα του Δεκεμβρη..."


...και βρηκα τις λεξεις μου...


νιωθω λες και ειναι Χριστουγεννα!


τι παραξενο ελεγα...και εψαχνα το γιατι...

Χθες πηγα στον ανθοπωλη και πηρα ενα μικρο γλαστρακι
βασιλικο να παω στη μητερα μου για καλο μηνα.
-Καλη Χρονια! μου λεει
-Καλη Χρονια?
-ναι σημερα ειναι κατι σαν πρωτοχρονια για την εκκλησια...

...πως συντονιζεται και ανασαινει η καρδια μας
μυστικα και σιωπηλα με τον Ουρανο της...


Καλη Χρονια!