ελα να σιωπησουμε λιγο...το χω αναγκη

Καπου εδω, δεν ξερω για ποσο, το μπλοκ θα σιωπησει.
Εχει συμβει κατι απροσμενο και βαθια επωδυνο για
την οικογενεια μου.
Πονω πολυ...
και νιωθω την αναγκη να στραφω μεσα μου σιωπηλα.
Εσυ που τυγχαινει να περνας αν θες αφησε στην
Αγαπη ευχουλα για τους γονεις μου.

Κι οταν νιωσω την αναγκη για μοιρασμα ξερω πως εχει
νοερες αγκαλιες απο καρδιας εδω γυρω...
και ανθρωπους αληθινους που ακουμπουν τις ολοφωτες
στιγμες τους απαλα στα λημερια τους.

Θα σας διαβαζω σιωπηλα οπως απο παντα μ αρεσε

και...ευχαριστω πολυ ...

χαμογελω

Ηρθε ο διορισμός για ειδικότητα απο την Αθηνα,
σαν πρασινο χαρτακι συστημενου...

Χαρηκα,

πολυ

απλα δεν ξερω πως αφηνεις ενα παραδεισο για το ονειρο...
Γι αυτο μου εσβηνες τα φωτα καθε βραδυ,

να με ετοιμαζεις...