Σάββατο 24 Μαΐου 2008

οικοδεσπότης...Ο Μικρός Πρίγκιπας

Λίγες μερες στην Αθηνα θα με κρατησουν μακρια απο
τον υπολογιστη και τις όμορφες μπλοκογειτονίες σας!

Αφήνω οικοδεσπότη το Μικρό Πρίγκιπα να κερασει λογάκια
και χαμόγελα απ την καρδια του....


"Αυτό είναι το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό.
Μόνο με την καρδιά μπορεί κάποιος να δει σωστά -
αυτά που είναι πραγματικά σημαντικά δεν μπορούν να τα δουν τα μάτια".
Οι μεγάλοι δεν καταλαβαίνουν τίποτα από μόνοι τους,
και είναι κουραστικό για τα παιδιά να προσπαθούν πάντα
και συνέχεια να τους εξηγούν τα πράγματα....

Θα έπρεπε να είχα μαντέψει την τρυφερότητα, πίσω από τα άγαρμπα καμώματά του. Τα λουλούδια είναι τόσο αντιφατικά! Αλλά ήμουν πολύ νέος για να ξέρω να τ' αγαπώ.



- Αν κάποιος αγαπάει ένα λουλούδι που δεν υπάρχει παρά μόνο ένα δείγμα του μέσα σε εκατομμύρια και εκατομμύρια αστέρια, αυτό είναι αρκετό για να νιώθει ευτυχισμένος όταν το κοιτάζει. Σκέπτεται «Το λουλούδι μου είναι κάπου εκεί ...» Μα αν το μικρό αρνί φάει το λουλούδι, θα 'ναι για κείνο σαν να είχαν ξαφνικά σβηστεί όλα τ' αστέρια! Κι αυτό δεν είναι σημαντικό! ...
Δεν μπόρεσε να προσθέσει τίποτε περισσότερο. Απότομα ξέσπασε σε λυγμούς. Είχε πέσει η νύχτα. Είχα παρατήσει τα εργαλεία μου. Άρχισα να χλευάζω τον εαυτό μου για το σφυρί μου, για το μπουλόνι μου, για τη δίψα, για το θάνατο. Πάνω σ' ένα αστέρι, ένα πλανήτη, το δικό μου, τη Γη, βρισκόταν ένας μικρός πρίγκιπας που χρειαζόταν παρηγοριά! Τον πήρα αγκαλιά. Τον κούνησα πέρα-δώθε, νανουρίζοντάς τον. Του ψιθύριζα: «Το λουλούδι που αγαπάς δεν κινδυνεύει πια ... Ζωγράφισα ένα φίμωτρο στο αρνάκι σου ... Θα ζωγραφίσω και μια πανοπλία για το λουλούδι σου ... Θα ...». Δεν ήξερα τι να πω ... Ένιωθα πολύ άσχημα, δεν ήξερα πώς να τον φέρω πιο κοντά μου ή να πάω εγώ πιο κοντά του.

Είναι τόσο μυστηριακή η χώρα των δακρύων.




- Πολύ μου αρέσουν τα ηλιοβασιλέματα. Πάμε να δούμε ένα ηλιοβασίλεμα ...
Μα πρέπει να περιμένουμε ...
- Να περιμένουμε τι;
- Να περιμένουμε μέχρι να πέσει ο ήλιος. Στην αρχή φάνηκες να ξαφνιάζεσαι κι ύστερα γέλασες με τον ίδιο σου τον εαυτό. Και μου είπες:
- Πάντα νομίζω πως είμαι στο σπίτι μου!
Πραγματικά, όταν είναι μεσημέρι στην Αμερική, στη Γαλλία, όλος ο κόσμος το ξέρει, ο ήλιος βασιλεύει. Δεν θα χρειαζόταν παρά να μπορεί κανείς να πάει στη Γαλλία σ' ένα λεπτό για να χαρεί το ηλιοβασίλεμα. Δυστυχώς, όμως, η Γαλλία είναι πάρα πολύ μακριά. Πάνω στο μικρό σου πλανήτη, όμως, θα σου ήταν αρκετό να τραβήξεις την καρέκλα σου μερικά βήματα πιο πέρα. Και τότε θα 'βλεπες το δειλινό κάθε φορά που θα το 'θελες ...
- Μια μέρα είδα τον ήλιο να βασιλεύει σαραντατρείς φορές!
Και λίγο μετά, πρόσθεσε:
- Ξέρεις ... όταν είναι κανείς έτσι λυπημένος, του αρέσουν τα ηλιοβασιλέματα ...
- Τη μέρα που τα είδες σαραντατρείς φορές ήσουνα, λοιπόν, τόσο πολύ λυπημένος;
Μα ο μικρός πρίγκιπας δεν απάντησε.

"Είσαι υπεύθυνος, για πάντα, για αυτό που ημέρεψες"





Τα αστέρια είναι όμορφα, εξαιτίας ενός λουλουδιού
που δεν το βλέπουμε ...

Αυτό που κάνει όμορφη την έρημο,
είπε ο μικρός πρίγκιπας, είναι ότι κάπου κρύβει ένα πηγάδι ...

Το πιο σημαντικό είναι αθέατο ...

«Αυτό που τόσο πολύ μου κάνει εντύπωση με τούτο το παιδί,
είναι πόσο μένει πιστό σ' ένα λουλούδι,
είναι η εικόνα ενός τριαντάφυλλου που λάμπει μέσα του,
σαν το φως μιας λάμπας, ακόμη κι όταν κοιμάται...»
Και τον φαντάστηκα ακόμη πιο εύθραυστο.

Πρέπει να προστατεύομε καλά τις λάμπες:
ένα φύσημα του ανέμου, μπορεί να τις σβήσει...
Και προχωρώντας έτσι, με το χάραμα της μέρας, βρήκα το πηγάδι.


και κάτι τελευταιο απο ενα άλλο,αλλιώτικο "πριγκιπα"
(αν μπορω να πω αυτη τη λεξη...)
το Γέροντα Παίσιο,που τις τελευταιες μέρες τριγυριζουν
αυτά τα λόγια του μες το μικρό πλανητη της καρδιάς μου...

Για να έρθης στην κατάσταση που να μην μπορεις
να χωρέσης την χαρά ούτε να την εκφράσεις,
χρειάζεται να προσέξεις τρία πράγματα:

Να κινείσαι απλά

να μην ασχολείσαι με τους άλλους

να λες την ευχή.

Πέμπτη 22 Μαΐου 2008

Γλυκιά αλμύρα...

Κυλάνε οι στιγμούλες και μένει η αγάπη
μάτια γλυκά που στάζουν καλοσύνη
καρδιές συγχώρεσης που αναπαύουν



Στ απέραντο γαλάζιο ανοίγω τη ψυχη μου
και γεμίζω φως...



Συντονίζονται οι κτύποι της καρδιάς με τα κύματα,
αφήνοντας ευχή σε κάθε φλοισβο...



Δίψα για τη γλυκάδα Σου
προσμένωντας την αγκαλιά Σου
Posted by Picasa

Τετάρτη 21 Μαΐου 2008

buongiorno!!!



...μ'αυτή την γλυκιά "τρελλα" του πρωταγωνιστή..καλημερούδια!

Πέμπτη 15 Μαΐου 2008

στιγμούλες νοσοκομείου (γ)



Όταν φέρνουν καποιον που χει κάνει αποπειρα
αυτοκτονίας στην εφημερια δενεται η καρδια μου
κομπους,το νιώθω σαν διπλή ευθυνη.Δεν φτάνει
που αποτυχαμε σαν ανθρωποι,να εκφρασουμε
την αγάπη μας' τουλαχιστον σαν γιατροι να γίνει
αυτό που πρεπει, και έχει ο Θεος.
Αρχισαν ηδη πλυση στομαχου οταν σε ειδα,ειχες
παλια εγκαυματα στο προσωπο και στα χερια
ουλες απο χαρακιες,γυρω στα 40 σε εβαζα.
Η νοσοκόμα έψαχνε να βρει φλεβα και η ειδικευομενη
συνέχιζε τις πλυσεις.Ειχες γύρει το κεφάλι στο πλαι
και μια μικρη λιμνουλα απο δακρυα σχηματιστηκε διπλα
απο το βλεφαρο σου.Αχ αυτη η λιμνουλα...

Ποιος να ξερει τι περασες καλή μου?
Ποσο πονο και χαρακιές έχει η ψυχουλα σου?

Οταν συνηλθες σε πηγαν στη μοναδα βραχειας νοσηλειας,
εκει σε βρηκα μετα απο ωρα.
Καθισα και σε ρωτησα αν ησουν καλα.

-Οχι.....θέλω να πάω τουαλέτα είπες και εσκασες
ενα φωτεινο χαμόγελο όλο ζωη.
Χαμογελασα και κρατησα κάποιες ακτινες του μες
την καρδια μου.

Σ ευχαριστω

Posted by Picasa

Τετάρτη 14 Μαΐου 2008

Παραμυθάκι...1

Ο άντρας που φύτευε δέντρα...

(L'homme qui plantait des arbres
The man who planted trees)




Με τα παραμύθια είχα πάντα την αίσθηση ότι
ειμαι ψιλοερωτευμένη μαζι τους.Μ αρεσει πολύ
να ακουω μα πιο πολύ να λέω.Ειδικα αν οι
ακροατές με το ακουσμα της λέξης "παραμυθι"
ανοιγουν διαπλατα τα μάτια τους,χαμογελουν
συνωμοτικά και κάθονται όσο πιο αναπαυτικα
γινεται....παιρνω και εγω το αναλογο υφος και αρχινω..
οι γιατροι πάντως πρεπει να ονομασουν
το συνολο αυτων των συμπτωμάτων οξεια παραμυθιτιδα
και μόνο ομοιοπαθείς μπορουν να τα διακρινουν.

Σημερα είδα αυτο το παραμύθι..η ιστορια ενος ανθρωπου
που αγαπουσε πολύ.Ενιωθε και γι αυτο εκανε πράξη
τα αισθηματα του.Και ηταν τόσο μεγάλη η αγάπη
του που άλλαξε ένα ολόκληρο μέρος μεσα απο την αφοσιωση
και την υπομονη του.

καμια φορα σκεφτομαι ποιες ειναι οι δυνατοτητες
μας σαν ανθρωποι και τι πραγματι γινεται πράξη.

οταν δεν αγαπάμε ότι και να κάνουμε ειναι τόσο αδειο,
κι ασχημο,φαινεται απο μακρια...

θυμήθηκα κάτι που χα διαβασει παλια
"οταν αγαπας λίγο δινεις λίγα,
όταν αγαπάς πολύ δινεις πολλά,
όταν αγαπάς πάρα πολυ τι να δωσεις αντάξιο?
δινεις τον εαυτο σου"

νομιζω ο Γεροντας Πορφυριος το χε πει,
αλλα δεν ειμαι σιγουρη.

στο παραμυθάκι παντως ο πρωταγωνιστης μας
δίνεται ολοκληρωτικα!

εβαλα το βιτεακι με ελληνικους υποτιτλους
αλλα μετα απο καποιο σημειο σταματανε....
γι αυτο αν θελετε πατηστε διπλο κλικ πανω του
και καντε τους υποτιτλους στα αγγλικα
(η ρυθμιση ειναι δεξια...)

Τρίτη 13 Μαΐου 2008

προσκλητήριο ουράνιο

από σύννεφο,



σε συννεφο...



μέχρι...



μέχρι να μας κερδίσει οριστικά ο ουρανός!

και θα μας κερδίσει..αυτό είναι το μόνο σιγουρο,

..ότι είμαστε δικοί του.
Posted by Picasa

Δευτέρα 12 Μαΐου 2008

όσο "μικρός"..Μεγάλος




περπατουσα σε ενα νησι του αιγαιου και
μολις αντικρισα αυτο τον κυριο θυμηθηκα
αυτα τα λογια..

"μη συγκρίνεις τον εαυτο σου με κανένα,
ο καθένας όσο μικρος και αν ειναι,ειναι
μεγάλος στα μάτια του Θεου..."

τι ομορφη αυτη η "ματια" του Θεου
που αλλαζει ζυγαριες
και παλευει να αλλαξει και τις δικες μας ματιες!
Posted by Picasa

Σάββατο 10 Μαΐου 2008

Μπλοκοπαιχνιδι!

Ευχαριστώ την Αλεξάνδρα και τη redhat για την
προσκληση!! ... παμε να παιξουμε λοιπον..



οι κανόνες του παιχνιδιου....

1.γραψε
2.φωτογραφισε
3.ποσταρε
4.ειδοποιησε εδω .. http://autographcollectors.blogspot.com/
5.καλεσε αλλους 5 να παιξουν

καλω τους... Βίκυ, ερΑσιτέχνη ανθρωπο, Δεσποινα,
ολα θα πάνε καλα, ονειρομαγειρέματα
αν θέλουν να παίξουν!!

και η ειδοποιηση... http://autographcollectors.blogspot.com/

Πέμπτη 8 Μαΐου 2008

..αφήνοντας πίσω..στην Βροχή και τον Ηλιο..


τις τελευταίες μέρες κάνει πολύ ζέστη,αποχαιρετησαμε το
χειμώνα και αρχίσαμε μπάνια.



Σήμερα απο το πρωι ήρθε μια καταιγίδα έκπληξη.
Βροχη και χαλάζι,φλασάκια και βροντες.Κοιτούσα από
το παράθυρο και χαιρόμουν,μύριζε χώμα..



Ηρθα και σε βρήκα στο εκκλησάκι,καθόσουν μέσα.Με το ίδιο
χαμόγελο που σε θυμάμαι απο παιδί,με το ιδιο καλωσόρισμα...
Πάει τόσος καιρός..μιλούσαμε,μιλούσαμε και όταν πια τελειωσαν
τα λόγια μείναμε να κοιτάζει ο ένας τον άλλον.Το βλεμμα
σου γλυκό και διαπεραστικο, έφτανε μέχρι εκει που ένιωθα
τη ψυχή μου.



αφήνωντας πίσω λοιπον ότι παλιο
στη Βροχη και τον Ηλιο


Τετάρτη 7 Μαΐου 2008

έγινε γειτονάκι...!




δεύτερη γιασεμιά δεξιά στο χωριό








Κάθε άνθρωπος έχει ένα μονοπάτι...



"Είναι όλα ένα εκθαμβωτικό ελπιδοφόρο,μυστικό ραβασάκι.
Είναι μια ερωτική επιστολή που σου αφήνει ο Θεός, για
να έρθεις κοντά του,πολύ κοντά του"



"Η ζωή μου έιναι ένα ταξίδι.Απο μικρός ένιωθα πως ο κόσμος
είναι μια γειτονια.Το ταξίδι είναι αναζήτηση χαράς.Η συνάντηση
με τον άλλον,ουσιαστικα ,ειναι συνάντηση με τον εαυτό σου."




"που μπορει να φτάσει κανεις ταξιδεύοντας?
μέχρι την ομορφότερη χώρα που είναι μέσα μας.Ταξιδευω
μακριά και όντας μέσα στο κελι.Το ταξίδι δεν έχει να κάνει
τόσο με τη μετακίνηση όσο με την αγαπώσα καρδιά.Βέβαια
το καλυτερο ταξιδι γίνεται με ιπτάμενο χαλί.Παντα μπρος!
Τα πάντα είναι μπροστά μας,ακόμα και το παρελθον ,αρκει
να είμαστε διαθεσιμοι"




"κάθε άνθρωπος έχει ένα μονοπάτι..........

όμως μη φοβάσαι,πέσε στο κενό για να υπάρχει λόγος
να σε κρατησει στην αγκαλιά του ο Θεος"


αυτα διαβάζω αποψε πριν κοιμηθω και θελησα να τα
μοιραστω...ειναι όλα λόγια του πατερ Συμεών ντε λα Χάρα.

με γέμισαν μ αυτην την ανεξηγητη γλύκα,εύχομαι και σας..



Posted by Picasa

Δευτέρα 5 Μαΐου 2008

λίγο Φως...


χωρίς φλας και με φλας


λίγο Φως και δεν πειράζει αν φάνει η στάχτη μου
βαθιά μες την καρδιά μου,
υπάρχει είτε την βλέπω είτε όχι..ειναι εκει..

θα ναι η αιτία να έρθω να με ξεπλύνεις με ένα Σου χάδι
και ίσως κάποτε ν'αρχηνίσω ν'Αγαπώ..
ίσως κάποτε να γίνει το Χριστός Ανέστη
κάθε μου ανάσα.

Μπορείς αν θέλω

Ελα...παρακαλώ σε
Posted by Picasa

Παρασκευή 2 Μαΐου 2008

Καλό μας μήνα..!



" είτε βραδιάζει είτε φέγγει,
μένει λευκό το γιασεμί "

Γ.Σεφέρης Ημερολόγιο Καταστρώματος Α΄


καλό μας μήνα!

με την ευχή ότι και να φέρει αυτός ο Μάης
να μη χαθεί απ τη ψυχή η γαλήνη και η ελπίδα της!

Posted by Picasa