Σάββατο 30 Αυγούστου 2008

σ ένα μνημα Φως

λίγο περπατημα την προηγουμενη κυριακη και φανηκε στο

βαθος το μοναστηρι του Τιμιου Προδρομου στο Εσσεξ ...

και ενιωθα λες και τα δεντρα εγερναν να καλωσορισουν

καθε ψυχη που πηγαινε να αλαφρυνει σ ενα

κερι και ενα στασιδι τη σιωπη της...


μια θεια λειτουργια που μ εκανε σαν μικρο παιδακι

να μη ξερω τι να ζητησω απλα να χαιρομαι που μαι εκει




..και ενα ανοιγμα καρδιας σ ενα ταφο Φως

ψυθιριζοντας σιωπη μεσα στην ησυχια


(ο ταφος του Γεροντα Σωφρονιου)


ματιες απο δω και κει...ολα πολυτιμα,




μες την καθημερινοτητα των ψυχων που ζουν εκει
















και ενας ψυθιρος σ' Εκεινην για ολους μας...






σ αγκαλια Αγγελου στο παντα...μακαρι

διψα και λαχταρα και ποθο για κατι απεραντα γλυκο

και ομορφο...

αυτο αφησε αυτη η μερα και της ειχα δωσει

μοναχα ενα κερι...

Δευτέρα 18 Αυγούστου 2008

ενας ψιθυρος στην Αγαπη για τα παιδακια...

πρωτη φορα στο εκκλησακι του παιδιατρικου,

αφορμη μια Θεια Λειτουργια για τα παιδακια που

νοσηλευονται...και για ολα τα παιδια...

το πρωτο που κλεβει την καρδια μολις μπαινω μεσα

τα αρκουδακια κατω απ τα παραθυρα


και τ αρκουδακια ειναι τα πρωτα που ακουνε τις σιωπες

τους...τα πρωτα που ακουνε τις αποριες τους φοβους τις

λαχταρες ...τα πρωτα που σκουπιζουν δακρυα...

τα πρωτα που κλεινονται σ αγκαλιες πονεμενες...

τα πρωτα μαζι με το αγγελακι καθε ψυχουλας,

γι αυτο ειναι τοσο πολυτιμα και ιερα...

...κανε κανενα να μη ποναει..ουτε η ψυχουλα ουτε το σωμα...

μετα τη Θεια Κοινωνια σταθηκαν να παρουν αντιδωρο,

και ενα μικρουλη εμεινε να στεκεται μπροστα στον πατερ

χαμογελωντας αμιλητο...

-τι ειναι φιλε μου?

σιωπη...βλεμμα...χαμογελο... στο δικο του χρονο να μην το νοιαζει

που περιμεναν αλλοι σειρα...ηταν η στιγμουλα του...και κανει

δυο βηματακια και κλεινει τον πατερ σε μια αγκαλια,οσο μπορουσαν

τα χερακια του...


τοση ευγνωμοσυνη σε τοσο πονο γεννα στην καρδια

μια ατελειωτη ευχαριστια...ευχαριστω που υπαρχουν τετοιοι

ανθρωποι ολοκληροι φως και ανασταση...ευχαριστω που

μ αφηνεις να υπαρχω, ν ανασαινω, να κοιτω,να αγγιζω...

ευχαριστω που μπορω να πω ευχαριστω και να ξανοιγεται

η καρδια σε μια ομορφια ατελειωτη

Πέμπτη 7 Αυγούστου 2008

Καλη Παναγια!



...μες την αγκαλια Της
Posted by Picasa