Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

νιωθω πως κρατω την καρδια μου στα χερια και
δεν καταφερνω να την ακουμπησω πουθενα.
κατι δακρύζει και ποναει εντος..

και χτες εφημερια.
καποια στιγμη ανεβηκα απ τα επειγοντα στο θαλαμο,
μια παραξενη ησυχια και ελειπαν ολοι.
Πηρα να περνώ απ τα δωματια,
στα χερια η καρδια μου στους ωμους το στηθοσκοπιο
και ενιωθα κατακουρασμενη.

Καποια στιγμη ερχεται μια κυρια και λεει

-συγνωμη η γιαγια σ εκεινο το δωματιο νομιζω δεν αναπνεει

πηγαμε μαζι,ακουμπησα το στηθοσκοπιο και κεινη η ησυχια
ηταν απλωμενη και εντος

-η γιαγια κοιμηθηκε...

δακρυα στο δακρυ και λυγμοι,δεν ειχα κουραγιο να πω οτιδηποτε,
κρατουσα και κεινη την καρδια μου και ηταν λες και βαρυνε.
εφυγα και αφησα το καρδιογραφημα θανατου για μετα οταν θα
εφευγαν τα παιδια της.
Επεστρεψα επειγοντα και μετα απο αρκετη ωρα ανεβηκα.
Ειχαν ηδη ετοιμασει τη γιαγια οι νοσηλευτες για
να παει κατω.Τυλιγμενη στο σεντονι που κοιμοταν και δεμενη
με γαζες.Συγκλονιστηκα οταν την ειδα,αφησα τον καρδιογραφο
στην ακρη και καθισα στην καρεκλα διπλα της.Οι κουρτινες
γυρω απ το κρεβατι ηταν κλειστες...ετσι και αλλιως στο δωματιο
ηταν μονο 2 ασθενεις που κοιμοντουσαν.
Εκλεισα τα ματια και τ αφησα να τρεχουν...
ματια ειναι,δακρυζουν και καμια φορα βλεπουν.
Δεν ξερω ποση ωρα ημουν εκει,
απλα οταν ανοιξα τα βλεφαρα ενιωθα αναλαφρη.
Ειχα ακουμπησει την καρδια μου στο κρεβατακι κοντα της.

καλη επιστροφη γιαγια μου σπιτι...
σ οτι οριζει η καρδια σου ως σπιτι

να μας συγχωρεις και να χαριζεις την ευχουλα σου
...και μη σε ξεγελουν οι γαζες
ριξε μια ματια στα φτερα στην πλατη
εκεινα που μ αγκαλιασες



πονω Ποιητη μου
βαλε λαδι στο καντηλακι μου...