Στεναχωρεθηκα που "εφυγε" ο Παπαζογλου,
τον ενιωθα λιγο σαν μακρινο συγγενη (οπως ολοι μαλλον)
Ο Θεος ν αναπαυσει τη ψυχουλα του ...
Ηρθες λεει και μου κτυπησες την πορτα στο διαμερισμα,
χαρηκα παρα πολυ που σε ειδα ενιωθα λες και σε περιμενα
...φορουσες τα μαυρα σου και ειχες τα ιδια καλοσυνατα ματια
που θυμαμαι απο παιδι.
Πρωτη φορα ερχοσουν στο σπιτι εδω,περασες μεσα και
καθισες στο τραπεζι.Σου ελεγα για τις μερες μου και
χαμογελουσες...με κοιταγες καταματα οπως παντα.
Εστρωσα το τραπεζι, στεναχωριομουν και ντρεπομουν μεσα
μου γιατι ειχα μαγειρεψει κρεας και ηταν Μεγαλη Εβδομαδα.
Ηξερα οτι νηστευες και το λαδι γι αυτο ξαφνιαστηκα οταν σε
ειδα να παιρνεις και να βαζεις στο πιατο σου απ ολα τα φαγητα.
-Πανω απ τη νηστεια ειναι η Αγαπη μου ειπες
Φιλησα το χερι σου και ξυπνησα σημερα λιγο πριν το ξυπνητηρι
με μια γευση αιωνιου στα χειλη.
Σαν σημερα ... (1) (2) κλικ και κλικ
Φιλαρακι μου ολοφωτο σ ευχαριστω για τη στοργη και την εγνοια
που με τυλιγεις χρονια τωρα,εγινες οικογενεια ως το μεδουλι
i