Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

οι ψεσινες σκεψεις μες σε παραμυθι

Μια φορα και ενα καιρο,οχι στα πολυ παλια
χρονια ζουσε ενα κοριτσακι μελαχρινο και
ανεμελο που ειχε μια λαχταρα...
να μπορεσει ν αγκαλιασει το φεγγαρι...


Η αληθεια ειναι πως εκανε πολλες αξιεπαινες
προσπαθειες,μεχρι και το πιο ψηλο βουνο
ανεβηκε να το πλησιασει αλλα ενιωθε την
αγκαλια της μικρη και την αποσταση παντα
ατελειωτη.Ενα αλλο βραδυ να φανταστεις πηγε και βρηκε
μια λιμνη γαληνια και βουτηξε μες την αντανακλαση
του φεγγαριου,αλλα παλι τα χερακια της ηταν αδειανα.
Ενα αλλο βραδυ κιολας παραλιγον να γκρεμοτσακιστει
μεσα σ ενα πηγαδι...


Ετσι περιοριστηκε στο να καθεται σ ενα ξεφωτο μες το
δασος,μιλωντας με τα πουλια και τα δεντρα καθε
βραδυ και απλα να κοιτα με αφοσιωση το φεγγαρακι της,
να του λεει τραγουδια και να παιζει μαζι του.



Ωσπου ενα βραδυ....
Ενα βραδυ που λες το φεγγαρι αρχισε να μικραινει και

να μικραινει να λιγοστευει πολυ τοσο που χαθηκε απ τον

Ουρανο για λιγο...

κοιταγε σιωπηλο το κοριτσακι την αγαπη της μες το βαθυ σκοταδι
και μες τη σιωπη της καρδιας της ενιωσε πως γεννηθηκε ενα

ολογιομο χλωμο κωνσταντινατο...
Εκλεισε τα ματια και με τα χερια της αγκαλιασε το κορμακι της
τρυφερα και συνειδητοποιησε για πρωτη φορα πως η αγαπη και
το δοσιμο γεννιουνται απο το α δ ε ι α σ μ α ...
...και μετα απο λιγο εμφανιστηκε παλι σιγα σιγα το φεγγαρι
κοκκινο απο τη χαρα του.
Εχω να σου πω πως απο τοτε το κοριτσακι και το φεγγαρι
μοιραζονται τα βραδια τους,ειτε απλα λεγοντας τις στιγμες
της μερας,


ειτε φτιαχνοντας μουσικες...ειτε απλα τις πιο πολλες
φορες παιζοντας


...χαριζοντας ο ενας τον εαυτο του στον αλλο

10 σχόλια:

kovo voltes... είπε...

Αδειάζεις για να γεμίσεις, προσφέρεις, παίρνεις, μοιράζεσαι...Τι πιο ευλογημένο??
*ταξιδιάρα ψυχή όπως πάντα ;)

Amelie είπε...

Τι όμορφο παραμυθάκι :) ;) Τέλειο ήταν!

ruth_less είπε...

Μικρές-Μεγάλες Αλήθειες της ζωής - "η αγάπη και το δόσιμο γεννιούνται από το άδειασμα".

Ταξιδιάρικο παραμύθι από τα βάθη της ψυχής μέχρι τ΄αστέρια :))

επαφή είπε...

μα τι ομορφια μπορει να κρυβει μια ψυχη,δεν σου κρυβω πως συγκινηθηκα ηταν πανεμορφο οι εικονες μαγικες.. ευχαριστουμε..

anima είπε...

ή αλλιώς,

"πρέπει να χάσεις την ψυχή σου για να την κερδίσεις..."

φιλί καλησπέρας

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Είναι Αλήθεια.
Κένωση είναι Αγάπη. Η Αγάπη δεν είναι τίποτα λιγότερο.
Υπέροχη ανάρτηση!

Ανώνυμος είπε...

Κι έφτιαξαν μια ύλη άφθαρτη, συνεκτική να αγγίζει τα αναφή στα άπειρα των θαυμάτων...

Να μου προσέχεις μικρό...

Άστρια είπε...

τί όμορφη αυτή η παραμυθένια αγκαλιά του φεγγαριού από ένα μικρό κοριτσάκι, ανοίγει ως τον ουρανό!:)

..αλλά και οι φωτογραφίες σου παραμυθένιες εξ ίσου:)

Νηφάλια Μέθη μου, καλό Σ/Κ
Σε φιλώ,

Νηφάλια Μέθη είπε...

@kovo voltes

ας μας χαριζεται φιλεναδα..!
να περνας ομορφα ευχομαι!

@Αμελια η τελεια
καλως ηρθες απο το λημερακι μου Αμελια! χαιρομαι που σ αρεσε...

να σαι καλα :)

@ruth_less
μ αυτα τα Μικρα-Μεγαλα που λες πορευομαστε στη ζωη...και αν μας χαριζονται τα αστερια στα βαθη της ψυχης γεννιεται ανοιξη εντος

να σαι καλα πολυ!

@επαφη
χαιρομαι που σ αγγιξε..!
εισαι ευαισθητη γι αυτο
φιλια πολλα φιλεναδα!


@ανιμα

ετσι ειναι...και καμια φορα ειναι ολα απλα και αναλαφρα,κυλανε εντος σαν αυτονοητα...ας χαριζονται!
..σ ευχαριστω


@Ρεγγινα

τα εγραψες ολα μες σε λιγες λεξεις φορτωμενες ουσια...σ ευχαριστω πολυ που περνας
ομορφο απογευμα να χεις!


@ανωνυμε

...προσεχω γιατι με τυλιγουν ευχες νιωθω... :) και σ ευχαριστω


@Αστρια μου!
χαιρομαι παρα πολυ οταν περνας απο δω...σ αυτη την αγκαλια που εγραψες ειναι και ολοι οσοι αγαπαμε...

φιλια πολλα και να περνας ομορφα ευχομαι απο καρδιας!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ όμορφο... Με ταξίδεψε και μου θύμισε κάτι αυτό το κοριτσάκι! Γλυκές και όμορφες εικόνες...

Ελπίζω να είσαι καλά!

Θεοδώρα