Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

...με αφοσιωση

την βλεπω καθε απογευμα να σκυβει τοσο πολυ
και να μπλεκει με αλλο τοσο μερακι,


...που ειναι λες και δουλευει σιωπηλα και μες τη ψυχη μου
και κεντα με την ιδια επιμελεια τα καταβαθα μου

και τα δικα σου...

(χαμογελω για τουτο το μαζι
που ανασαινω μες τη σιωπη του χωριου)

17 σχόλια:

Roadartist είπε...

..Καλησπέρα....Σοφές είναι όλες αυτές οι γιαγιάδες..

Μάλλον έχω ανάγκη να βρεθώ σε ένα χωριό άμεσα, έπηξα στην Αθήνα..

Αν φωνάξω ΟΥΦΦΦΦ θα ακουστεί μέχρι εκεί λες;; !

Νηφάλια Μέθη είπε...

και να το ψιθυρισεις θα το νιωσουμε μεχρι εδω :)

παει το αποφασισα...θα "δανειστω" το ποδηλατο σου και θα τριγυρισω τα στενα εδω να μαζεψω τα αερακια...και αυριο...
μμμ αυριο θα σου στηνουν καρτερι στα στενα να σου κλεβουν τα ΟΥΦ και να σε στολιζουν με στιγμουλες ξεχειλες απο γαληνη τοσο απροσμενα που θα ξαφνιαζεσαι.

"τι ομορφο το μυστηριο του Αυριο" ;)

και ποσο μα ποσο διπλα ειμαστε...

αγκαλια καληνυχτας φιλαρακι

*χαμογελω*

kovo voltes... είπε...

Τόσο οικείες σκέψεις και στιγμές. Ζωγραφίζεις....

Νηφάλια Μέθη είπε...

ζωγραφιζουν οι στιγμουλες που χαριζονται... :)

εχουμε κοινες ανασες και κοινες ματιες...κοινα στενα μες τις καρδιες μας "κοβω βολτες" ...και το πιο πιθανο εχουμε και κοινη λαχταρα για τουτο τον ουρανο που μας σκεπει και αυτη τη θαλασσα που εχει σαν ορια μια ανοικτη αγκαλια.

ομορφο βραδακι να χεις πολυ...!

Ανώνυμος είπε...

Απο παιδι παντα σκεφτομουν τι ομορφα ειναι να μπορεις να περπατας διπλα σε ενα αερακι.. μετα προσπαθουσα να του βαλω χρωμα..ελεγα γαλαζιο?μμμ οχι μετα ελεγα μπλε.. τελικα νομιζω πως ειναι λευκο..κ ξερεις γιατι? η μαλλον δεν θα σου πω το γιατι.. τα ομορφοτερα στη ζωη ειναι αυτα που δεν τα καταλαβαινουμε ποτε..που δεν ξερουμε απο που ξεκινουν κ που πηγαινουν.καμια φορα δεν χρειαζεται ουτε να φωναξεις ουτε να ψιθυρισεις... απλα να ανασαινεις!!!

Margo είπε...

Καλημέρα νηφάλια μέθη μου.. όντας εδώ ακούω ένα τραγούδι που έδεσε απόλυτα με αυτό που βλέπω και διαβάζω.. στο αφιερώνω http://www.youtube.com/watch?v=E5tNjjyIOac&feature=player_embedded#!

Ευχαριστώ τόσο πολύ που μας χαρίζεις τις μαγικές στιγμές της ψυχούλας σου..
Φιλί γλυκό:)

σταυροδρόμι είπε...

στιγμές που νόμιζες πως έχουν πια χαθεί... κι όμως υπάρχουν εκεί για να λούζουν τις ψυχές μας με φως και να ζωγραφίζουν γλυκά χαμόγελα στα χείλη!

ξωτικό είπε...

και...γιάτρισα και...δασκάλα...
τι όμορφα τα μάτια σου
τι όμορφο το μαζί
ας κεντήσουμε την ζωή μας απλά ήσυχα με επιμέλεια και αγάπη

ένα φιλί σαν..μπουμπουκάκι γιασεμιού

ILIAS KETS NY είπε...

ΤΗΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ,ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ.

Νηφάλια Μέθη είπε...

ζωγραφε μου ευχαριστω που περασες απο δω και αφησες τις πινελιες σου...

οτι αρχινα με "απο παιδι" τρυπωνει κατευθειαν μες την καρδια μου!

να σαι καλα πολυ :)

αγκαλια μεγαλη!

Νηφάλια Μέθη είπε...

margo μου...

μ αρεσε πολυ η μελωδια που μ αφησες...ταιριαζει οχι μονο με τις εικονες αλλα και με συχνοτητες της καρδιας

ομορφο βραδακι να χεις ευχομαι

(και για τουτο το μοιρασμα που ευχαριστεις να ξερεις οτι το χω αναγκη...και το χαιρομαι υπερδιπλασια :) )

να σαι καλα !

σ ευχαριστω...

Νηφάλια Μέθη είπε...

σταυροδρομι...
μακαρι,μακαρι να αφηνουν παντα χαμογελα στα ματια και στα χειλη οι στιγμες της καρδιας μας μες το Φως

τη ευχουλα σας...

και συν Θεω απο κοντα :)

Νηφάλια Μέθη είπε...

@@@
χτες η συνδεση εκανε νερα γι αυτο δεν μπορεσαν να ερθουν ολες οι λεξεις που ηθελα εδω ...@@@

ξωτικο μου
μακαρι να χαριζεται μερακι και καλη καρδια για τουτο το ¨κεντημα" που μας εχει δωθει

να σαι καλα πολυ! :)

τι γιατρισσα και δασκαλα...
το πολυ πολυ καποτε αν θελει και ο Ουρανος θα με κανει μανουαλι να παιζουν τα μικρα παιδια

μοιραζω τη χαρα και στη στελνω ολοκληρη :))

Νηφάλια Μέθη είπε...

@ILIAS KETS NY

καλως ηρθες... :)
θα σε παρακολουθουμε και μεις τωρα;)
περασα λιγο απο το μπλοκ σου και χαρηκα πολυ,new york και κηπος
ποιος να το περιμενε.ειναι μια πολη που την εχω στο μυαλο με τους ουρανοξυστες και την πολυκοσμια της

να σαι καλα πολυ!
καλημερα τετοια ωρα? :)

Άστρια είπε...

άργησα λιγάκι, δεν ξέρω αν θα το δεις το σχόλιό μου, δεν μπορούσα να μην αφήσω όμως λίγες λεξούλες για το πόσο όμορφα θυμάσαι και βλέπεις πάντα τις γιαγιούλες.

να είσαι καλά καλά, σε φιλώ φίλη μου:)

Νηφάλια Μέθη είπε...

Aστρια μου ποτε δεν αργεις...εχεις παντα ενα χρονο καταλληλο και βλεπω τα σχολια ασχετα αν δεν εχω παντα λεξεις να απαντησω...

σ ευχαριστω που περνας :)

και για τη ματια σου

ομορφο βραδακι να χεις...ολογιομο!

Άιναφετς είπε...

Τρυφερά τα γερατειά και τόσο οικεία...κάποτε έφτιανα κουρτινάκια για όλα τα παράθυρα με αγγελάκια, τα κοιτάζω τώρα και απορώ με το κουράγιο μου, φαίνεται πως το πλέξιμο δεν έχει ηλικία μόνο μεράκι!
Καλό μας απόγευμα!