τοση ειναι η αγνοια μου για την Τεχνη και τις τεχνικες.
Ειχα για καιρο μια σειρα ακρυλικα στο σπιτι και
οποτε ξεχειλιζε η καρδια αρχιναγα ενα ταξιδι εντος,
σιωπηλα με κουπι ενα πινελο.
Δρα ψυχοθεραπευτικα μεσα μου...
αφηνω χρωματα διχως να ξερω τις πιο
πολλες φορες τι να ζωγραφισω και στο τελος
αποτυπωνεται στον καμβα τι πονα ή τι προβληματιζει
με ενα δρομο λυσης που δεν ειχα σκεφτει
Τελευταια "ανακαλυψα" τις λαδομπογιες...
ειναι πιο μαλακες σαν να ναι ευαισθητες...και αργουν να
στεγνωσουν λες και ειναι διαρκως βουρκωμενες
(το καθε χρωμα για το δικο του λογο...)
Μα εκεινο που κανει τρομερη εντυπωση σε τουτες
τις μπογιες ειναι που καθε χρωμα που ακουμπας στο
καμβα αλλοιωνεται αναλογα με το χρωμα που βρισκεται
ηδη εκει...καθε καινουργια εμπειρια αποκτα διαστασεις
απροσμενες και ατελειωτες αναλογα με οτι εχει προηγηθει.
Κι οσο βουρκωμενο ειναι οτι προυπαρχει αλλο τοσο
και το αντικτυπο...
Γι αυτο σου λεω...
εχω την εντυπωση οτι οι ψυχες μας ειναι γεματες
και με χρωματα λαδομπογιων.Και αυτος ο Ουρανος
που αφηνει πινελιες ειναι μοναχα για να μας βοηθησει
να βρουμε ο καθενας μας με οτι ηδη προυπαρχει
ενα συνδιασμο ολοφωτο και ολογιομο...
...και μη φοβασαι τα σκουρα χρωματα,
κοιτα πως φτιαχνουν ολοφωτες αντιθεσεις!
ακους ψυχη μου;
11 σχόλια:
κάθομαι και κοιτάζω και κοιτάζω το μαύρο πλήκτρο που παίρνει μορφή και μαρτυρά την ψυχή του ,τις αραχνούφαντες "σκάλες" να φανερώνουν τον αιώνιο προορισμό τους ,την θαλπωρή απ'το φαναράκι σου ,βουτώ στα λόγια σου και βγαίνω αναβαπτισμένη σε..άνθρωπο, νοιώθω ψυχές να αναμειγνύονται σαν βουρκωμένα χρώματα για να δώσουν μιαν ουράνια απόχρωση που μας μετατρέπει σε...σύμπαν
νοιώθω να γίνομαι μια υπέροχη απειροελάχιστη πινελιά που δονεί μια διάφανη συμπαντική χορδή .......
Τι θεϊκό πλάσμα είσαι.....
ξωτικο μου,
με εκανες να δω τον πινακα απο την αρχη μεσα απο τα δικα σου ματια και τις δικες σου ανασες...μ οτι ιστοριες και χρωματα εχουν αντικρυσει τα ματια σου για να τους χαριζεται στο Τωρα αυτη η ματια...
ισως γι αυτο λεν πως η αγαπη μας ωριμαζει και πλαταινει τις καρδιες μας,γι αυτο το μοιρασμα που ακουμπα ο ενας στην καρδια του αλλου.
μ εκανες που λες να τον δω μεσα απο μια προοπτικη αλλων οριων,σπαζοντας τρυφερα τα οποια φραγματα για να χωρεσει το Ολον.
...οσο για το τελευταιο, ηθελα να σου πω...πως το φως βρισκεται στα ματια που το βλεπουν... :)
αγκαλια μεγαλη! ονειρα γλυκα και υπνο αναλαφρο πολυ
"Γι αυτο σου λεω...
εχω την εντυπωση οτι οι ψυχες μας ειναι γεματες
και με χρωματα λαδομπογιων.Και αυτος ο Ουρανος
που αφηνει πινελιες ειναι μοναχα για να μας βοηθησει
να βρουμε ο καθενας μας με οτι ηδη προυπαρχει
ενα συνδιασμο ολοφωτο και ολογιομο..."
Κάπως έτσι μοιάζουν οι ψυχές αγαπημένη ...
Μια γλυκιά καληνύκτα :)
Στην τέχνη δεν είναι και τόσο σημαντικό να ακολουθείς κανόνες.. Μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα ρεύματα δημιουργήθηκαν ακριβώς από την ανάγκη των ανθρώπων απλά να αφεθούν και να δημιουργήσουν, και όχι να ακολουθήσουν τα στερεότυπα, άσε που έτσι έχει μεγαλύτερη χαρά και ψυχική απόλαυση.. Να είσαι πάντα καλά να μας χαρίζεις πινελιές σου.
Σε φιλώ!
..κάθε φορά που σε διαβάζω είναι σαν να με παίρνεις από το χέρι και με οδηγείς σε έναν ονειρικό κόσμο.. γιατί είναι πολύ όμορφος για να είναι αληθινός.. κι όμως είναι! Βγαίνει σε κάθε τι που αποτυπώνεις όπως και σε αυτή την φωτεινή ζωγραφιά. Μέσα από αυτή τη νηφάλια μέθη, την ανεξήγητη γλύκα, παίρνω γεύση παράδεισου, γι αυτό σ΄ευχαριστώ τόσο πολύ!
Καλή σου βδομάδα:)
Aργυρω μου ομορφο απογευμα να χεις πολυ..!
εχουμε οι καρδιες μας κοινα αγγιγματα για αυτο συμφωνουν σε πολλα
ευχομαι να σαι καλα πολυ και ολα να ναι οπως γαληνευει η καρδια σου
φιλουθκια πολλα και χαιρετισματα στις κορες σου :)
roadartist μου
σ ευχαριστω για το περασμα...ειδικα τουτο τον καιρο που ο χρονος ειναι λιγος.
για το ξαλαφρωμα του ανοιγματος αγγιζω τα πινελα και για το μοιρασμα και νομιζω πως με νιωθεις γιατι αγαπας το φως της δημιουργιας που γινεται μεσα σε αγαπη
φιλια πολλα και μια αγκαλια μεγαλη φιλαρακι μου!
Μargo μου,
μαζι κανουμε τουτο τον περιπατο...μαζι!
και η χαρα μου ειναι πολλαπλασια,πιστεψε με...το χω αναγκη να μαι και εδω απλα γι αυτο το μοιρασμα που ειναι ξεχειλο απο ειλικρινεια...
εγω ευχαριστω για τη βολτα λοιπον
και πιο πολυ που φτιαχνουν οι καρδιες μελωδιες στο μαζι
φιλια ολοφωτα!
και ομορφο απογευμα να χουμε!
Δεν μπορούσα να μη σου γράψω εδώ, όπου η μουσική ζωγραφίζεται ν' ανεβαίνει σκαλοπατάκια που φτάνουν στο φεγγάρι. Κι ένα μικρό φανάρι του δρόμου να φωτίζει τον ουρανό σαν ένας μικρός νυχτιάτικος ήλιος.
Σαν να σε βλέπω από μια γωνιά, να ζωγραφίζεις και να φέγγεις γλυκά, σαν αυτό το φαναράκι..
μ αρεσει ο τροπος που βλεπεις τα πραγματα Αστρια μου...γεματος τρυφεροτητα και αισιοδοξια για τη ζωη...
ομορφο σαββατοκυριακο να χουμε! :)
Δημοσίευση σχολίου