Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Ένα τραπεζακι στη βεραντα
και μεις αντικρυ
να ξεδιψα η μια απ τη ψυχη της αλλης
ηλιοβασιλεμα στη Λευκωσια

Μιλω για τα απλα της καθημερινοτητας
σχεδια και σκεψεις και νιωθω πως εχω αφησει
ολοκληρη την καρδια μες την Αγαπη
Μιλας και ξεχειλω γαληνια από χαρα για την ομορφια
της ευαισθητης ψυχης σου…

Είναι τοσο διπλα μας αερακια αναλαφρα
φορτωμενα καλοσυνη που ξανοιγουν κοσμους εντος

…και ένα βλεμμα δρομος μεχρι τα καταβαθα...

Με γεμισες δωρα,το ξερεις?
Αργυρω μου ευχαριστω