Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

...σιωπες εφημεριας

Τηλεφωνησαν απο το γηροκομειο του χωριου χτες το πρωι για
πιστοποιηση ενος θανατου.

Νομιζω πως οσο και αν γενικα γαληνευω στη ησυχια και την
απολαμβανω,ποτε δεν θα καταφερω να εξοικειωθω με αυτην
την σιωπη.Με τη σιωπη που απλωνεται οταν το στηθοσκοπιο
ακουμπα διπλα απ το στερνο.

Σταθηκα και κοιταγα τη γιαγια οταν εφυγαν οι φροντιστριες,
ειχε ενα υφος ηρεμο και γαληνιο λες και ηταν σε ειρηνη με ολους
και ολα.Τραβηξα το σεντονακι μεχρι τους ωμους λες και τη σκεπαζα
(δεν μ αρεσει να σκεπαζω το προσωπο)... τα ματια της ηταν
κλειστα και η ψυχη μου ενιωθε συμφιλιωμενη μαζι της.
Την ειχα ξαναδει πριν αρκετους μηνες οταν την εφεραν κατω
στο νοσοκομειο για καθαρισμο μιας πληγης και
ετυχε να εφημερευω.

Παραξενο πως δενουν οι στιγμες μας, ας ειναι μοναχα για να
φτιαχνουν κομπους αγαπης μεσα στην αρμονια,
ακομη και οταν μοιαζει πως το νημα τελεψε...

Το απογευμα ηρθε στο ιατρειο μια κοπελα γυρω στα 30 να δω
κατι που "εβγαλε" στη γλωσσα της ψες.
-αυτα τα ειχες απο παντα,ειναι οι θηλες της γλωσσας
πισω στην τελικη αυλακα
-μα, ...ψες τα ειδα!
-ε...ψες κοιταξες
Γελουσε πολυ,χαμογελουσα...την εβλεπα που εφευγε και
σκεφτομουν διαφορα
για τουτον το μεγαλο αγνωστο, τον εαυτο μας...
...και πως ισως οσο περπατω μες τη ψυχη μου και οσο μακρια
χαριστει να φτασω μεσα μου,εκει ειναι και τα ορια που θα
πορευτω μεσα σε ψυχη αγαπημενη...

13 σχόλια:

roadartist είπε...

Eγώ τώρα γιατί συγκινήθηκα;
Ισως γιατί νομίζω πως δεν κοιτάνε αρκετοί εκεί έξω όπως εσύ.. Μακάρι να είχανε πολλοί σιωπές με τέτοιες σκέψεις.. Πάντα να είσαι καλά, φιλιά.

Διαβάτης είπε...

Αγαπημένη μου ...

Η γλύκα πούφερε τούτη η πρωινή συγκίνηση που μας χάρισες κοριτσάκι μου , έφερε στη ψυχή μια πραότητα και μια ειρήνη μοναδική .
Για τούτο το ταξίδι της αιωνιότητας που όλους μια μέρα , άγνωστο πότε , περιμένει .
Κι΄ ας είναι έτσι νηφάλιο και γαλήνιο όπως τούτης της γιαγιάς .
Την έφερα στη σκέψη μου , και γέμισε φως η ψυχή μου ...

Καλήν Ανατολή στη χώρα του φωτός και στις ψυχές μας .

Σε φιλώ κοριτσάκι μου .

astria είπε...

Πολύ οδυνηρό να βεβαιώνει κανείς με το στηθοσκόπιο, αλλά και με όποιον άλλο τρόπο, ότι μια καρδιά σωπαίνει.
Όσο συνταρακτικά υπέροχο είναι ν΄ακούει κανείς μέσα από την σιωπή μια καρδιά που αρχίζει να κτυπάει όταν γεννιέται η ζωή.

Κι ευτυχώς που υπάρχουν κάποιοι ανάμεσά μας που αφουγκράζονται τους κτύπους της καρδιάς αλλά και πίσω από αυτούς τους άλλους λεπτεπίλεπτους της ψυχής.

Νηφάλια Μέθη μου, σ' ευχαριστώ τόσο που είσαι εκεί και αφουγκράζεσαι, αγγίζοντας ψυχή.

Σε φιλώ πολύ, να είσαι καλά, να είσαι καλά:)

ξωτικό είπε...

....ένα απαλό φιλί στα χεράκια σου έχω ν'αφήσω μόνο
τι άλλο να προσφέρει κανείς στους αγγέλους που κατέβηκαν στη γή;


(καλέεεε τα παπούτσια της κόρης μου (αριστερά τα μώβ) πως βρέθηκαν εδώ;;; βρε μικρός που είναι ο κόσμος ...ευτυχώς )

φτερό στον άνεμο... είπε...

Πέρασα κι εγώ να σου ευχηθώ από καρδιάς καλό καλοκαίρι και βρέθηκα μπροστά σε μια τόσο ευχάριστη έκπληξη, ένα ιστολόγιο που μοσχοβολάει, σαν γιασεμί...

Μακάρι η ψυχούλα της γιαγιάς να βρήκε τους παλιούς της αγαπημένους και να τα λένε τώρα, πάλι κοντά ο ένας στον άλλο, κάτω από ένα αμπέλι, και να γελάνε και να τραγουδάνε, όλα τα χρωστούμενα..

Από την ελάχιστη γεύση που πήρα βολτάροντας εδώ μέσα, θα σου πω μόνο ένα: αν ήταν όλοι οι γιατροί σαν κι εσένα, τότε ο κόσμος μας θα ήταν ευτυχισμένος.

Να είσαι καλά
Καλή συνέχεια σε αυτό που αγαπάς
:))

Νηφάλια Μέθη είπε...

επειδη εχεις καρδια ευαισθητη και απαλη γι αυτο συγκινηθηκες roadartist :)

ευχομαι να ναι ολα μα ολα ολοφωτα και ολογλυκα :) εστω και αν δυσκολευει κατι...θα χει το λογο του...

και συ αναλαφρα στο παντου σου...

Νηφάλια Μέθη είπε...

Αργυρω μου σ ευχαριστω πολυ που περνας...

...να με θυμασαι στις σιωπες σου σε παρακαλω

φιλουθκια πολλα και χαιρετισματα στις κορες σου :))

Νηφάλια Μέθη είπε...

Αστρια μου σ ευχαριστω πολυ...

ειναι στιγμες που νιωθει κανεις το μεγαλειο τους,διχως ομως να μπορει να συνειδητοποιησει πληρως τη σημαντικοτητα και τη βαρυτητα τους.
τρεχει η καρδια σε μερη που το μυαλο παει κουτσαινοντας.
μακαρι να ερχονται τετοιες στιγμες μεχρι την καρδια μας και αφηνουν απαλα αποτυπωμα.


εισαι σαν λυχναρακι μεσα μου,πολυτιμο,ολο φως και ευχαριστω για τουτο.

ομορφο βραδακι να χουμε!

Νηφάλια Μέθη είπε...

αγκαλια ξωτικο μου,μεγαλη,οχι φιλια στα χερια...κοκκινιζει το κατερινουι

τα παπουτσια... :) χαμογελω
πες τωρα οτι ειναι και 37 νουμερο...χεχε

να περνας ομορφα! και να πετας παντου ευχομαι!

:))

Νηφάλια Μέθη είπε...

Φτερο..!
καλως ηρθες!

και σ ευχαριστω που περασες! ... :)

...μπορει τα χαρτια να γραφουν για ιατριλικια αλλα τουτο το πλασμα που γραφει τωρα εδω νιωθει πιο πολυ σαν αερακι... και η λευκη μπλουζα μαλλον μεγαλη του ειναι.

στεναχωρεθηκα σημερα,ηρθε μια κυρια καπου στα 65 να δω τις αναλυσεις που ειχε κανει την προηγουμενη βδομαδα.Πρωωτη φορα την εβλεπα,ομορφος ανθρωπος,σεμνος...οι αναλυσεις της μια χαρα...ολα.Σηκωθηκε να φυγει και μετα ξαναεκλεισε την πορτα και μου λεει ντρεπομουν να το πω στον αλλο γιατρο αλλα εχει καποιους μηνες που εκκρινεται απο τη θηλη του μαστου αιματηρο υγρο.προσγειωθηκα αποτομα,παρα πολυ.ψηλαφητικα δεν ειχε διογκωμενους λεμφαδενες.ειναι ενδειξη κακοηθειας τουτο.τι να πω...

ειναι η πρωτη φορα στο χωριο που νιωθω μονη

βαθια ανασα κουραγιου και αισιοδοξια...συγνωμη που τα εγραψα αλλα ειχα αναγκη
φιλακια πολλα!

Ανώνυμος είπε...

Αχ αυτές οι εφημερίες..... Κάθε φορά και κάτι διαφορετικό... Χαίρομαι που μοιράζεσαι μαζί μας αυτές τις στιγμές. Είτε καλές είτε άσχημες τις δίνεις με τόση γλύκα που ομορφαίνεις τη μέρα μου.
Να είσαι πάντα καλά.
123

Νηφάλια Μέθη είπε...

:) μα αυτο ειναι εκπληξη!
χαρηκα πολυ σε "ειδα" και ευχομαι να
σαι καλα πολυ και χαρουμενη μεσα σε Φως!

εγω ευχαριστω...για πολλα

φιλια καληνυχτας!

:))

Ανώνυμος είπε...

Καλή αρχή στην ειδικότητα! Σου εύχομαι να μπορέσεις να κρατήσεις τη φλόγα της αγάπης αναμμένη και να μην παρασυρθείς από τη ρουτίνα του νοσοκομείου. Μάζευε γνώση όση μπορείς-μόνο έτσι θα μπορέσεις να βοηθήσεις πραγματικά. Κανε το σταυρό σου και προχώρα! Καλή φώτιση και καλές αντοχές!