Νηφαλια Μεθη: Γλυκιά Μανούλα

Τρίτη 25 Μαρτίου 2008

Γλυκιά Μανούλα

14 σχόλια:

Βίκυ είπε...: Απέραντη Αγκαλιά να σε σκεπάζει πάντα!

φιλιά πολλά!

υγ γιατί δεν έχουμε κοινή ώρα;; 26 Μαρτίου 2008 στις 8:58 π.μ.
P. Kapodistrias είπε...: Αυτή η Μάνα και η Άλλη (όπου και να βρίσκεται) να σε κρατούν στην υπέροχη αγκαλιά τους, όλο στοργή και παραμυθία, όλο αγάπη και κατανόηση.

Χαίρε πάντα, όπου κι αν βρίσκεσαι, ό,τι κι αν κάνεις!!!; 26 Μαρτίου 2008 στις 5:19 μ.μ.
Γιώργος Χρηστινίδης είπε...: Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που μέσα στη δίνη των "σοβαρών καθημερινών υποθέσεων" δεν ξεχνούν κάποιες ουσιαστικές αυτονόητες λεπτομέρειες, που χωρίς αυτές θα είμασταν λιγότερο άνθρωποι.
Μία από αυτούς και συ.; 26 Μαρτίου 2008 στις 9:53 μ.μ.
Roadartist είπε...: Πολύ ομορφο..ξανα!!
Να εισαι καλα.; 27 Μαρτίου 2008 στις 5:45 μ.μ.
Νηφάλια Μέθη είπε...: βίκυ μου σ ευχαριστώ πολύ!

Απέραντη Αγκαλιά να Μας σκεπάζει..

να σαι καλά!

αυτό τον καιρό είμαι στην Κυπρο,
αρα κανονικά έπρεπε να χαμε κοινή
ώρα,θα το ψαξω στις ρυθμίσεις!

σ'ευχαριστώ για όλα; 28 Μαρτίου 2008 στις 12:37 μ.μ.
Νηφάλια Μέθη είπε...: π.κ.

σ ευχαριστώ πολύ!

αχ αυτές οι αγκαλιες οι τόσο πολύτιμες
που άθελα και μη καμια φορά πληγώνουμε,μακάρι μόνο χαρές απο
σήμερα..απο τώρα!

να στε καλά και καλη δύναμη!; 28 Μαρτίου 2008 στις 12:44 μ.μ.
Νηφάλια Μέθη είπε...: γίωργο πράγματι,
είναι κάποιοι ανθρωποι που
απο τα μάτια τους στάζει αγαπη,
και στο χαμόγελο έχουν μόνο
καλοσύνη και κατανόηση...τους αναζητω ακόμα σε τυχαιους περιπάτους στο δρόμο να γαληνεύουν
φουρτούνες μέσα μου σαν ανταμώνονται βλέμματα.

να σαι καλά και καλό μεσημεράκι!

σ ευχαριστώ που πέρασες; 28 Μαρτίου 2008 στις 12:51 μ.μ.
Νηφάλια Μέθη είπε...: roadartist,

σ ευχαριστώ πολύ!

χαίρομαι

να σαι καλά,φέρνεις την αθηνα που
μου λείπει, όλο και πιο κοντά σε
κάθε σου ποστ :)

καλό μεσημεράκι!; 28 Μαρτίου 2008 στις 12:55 μ.μ.
Δέσποινα είπε...: Να μας έχει όλους καλά παρακαλώ τη γλυκιά Μανούλα!; 29 Μαρτίου 2008 στις 3:32 μ.μ.
Νηφάλια Μέθη είπε...: Δέσποινα μου,

εκείνα τα χεράκια μέσα στο
χέρι Της ειναι ολων μας
νομίζω..

σ ευχαριστώ πολύ

να σαι καλά :); 31 Μαρτίου 2008 στις 1:24 π.μ.
π. ΛίΒυος είπε...: Γεννιόμαστε μεσα σε μια αγκαλιά, σε χάδια και φιλια-οι περισσότεροι τουλάχιστον- Αυτη η αγκαλια μια ζωή μας αναζητά στα συνειδητά και υποσυνείδητα βήματα της ζωής μας.

Την διψάμε .....

Σου εύχομαι να αναπαύεσαι σε αγκαλιές που θα ησυχάζουν την ύπαρξη σου....; 31 Μαρτίου 2008 στις 9:08 μ.μ.
Δημήτρης είπε...: Ένας Θεός να δέχεται την μητρική αγκαλιά ενός ανθρώπου... Δεν ξέρω σε ποιο βαθμό το πιστεύω... Αλλά σίγουρα είναι μεγαλείο...; 31 Μαρτίου 2008 στις 9:32 μ.μ.
Νηφάλια Μέθη είπε...: σας ευχαριστώ πολύ π.Λιβυε!

μου θύμισες την Αγια Ξενη
που αγκαλιαζε τα αρρωστα παιδάκια
και τα γιάτρευε!

να στε καλά!; 31 Μαρτίου 2008 στις 11:35 μ.μ.
Νηφάλια Μέθη είπε...: Δημήτρη καλωσήρθες!

πράγματι μεγαλείο..
κάποιοι άγιοι μας παρουσιάζουν το Θεο σαν κάποιον πολύ ερωτευμένο
μαζί μας...που διψά την αγάπη μας..

να σαι καλά!

καλό σου βράδυ!; 31 Μαρτίου 2008 στις 11:38 μ.μ.