Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011

Ημερες καταστρωματος ενος "ασθενη"



Μου εφερε το ημερολογιο του ενας "ασθενης"
εδω στην κλινικη. Ενας ανθρωπος που τα
τελευταια 25 χρονια ζει με τη διαγνωση της
σχιζοφρενειας παρανοικου τυπου

(βραδυ χιονιζε ολη νυχτα
κοιμηθηκα κανονικα)

...απ τα 20 του "ακουει φωνες"...
καποιοι τον κυνηγουν...τον παρακολουθουν...
αυτος διαβαζει σκεψεις...ακουει σκεψεις...
του μιλαει η τηλεοραση...του στελνει σηματα το
ραδιοφωνο...στελνει στο δορυφορο...
θεωρει πως τον σχολιαζουν...πως καπου κοντα
υπαρχει ενας κινδυνος και ειναι διαρκως
σε μια ετοιμοτητα

...ερμηνευει,παρερμηνευοντας


(δεν ακουω το βραδυ,αλλα βλεπω
διαφορα γραμματα,διφθογγα ή συμφωνα
και σπανιως ακουω φωνες να μου λενε
ασυναρτησιες.)


Το εκπληκτικο ειναι πως μεσα σ αυτο το μπερδεμα
του μυαλου του κραταει ημερολογιο...
καθε μερα γραφει...εστω και 2 λεξεις γραφει...


Το φερα στο σπιτι καθισα σελιδα σελιδα να


το διαβασω και με μετεφερε στον κοσμο του...



καπου συγκινηθηκα






(ειδα και αλλο θαυμα στην οδο Διστομου,Μεταμορφωση


στην τεχνικη Σχολη.Εξαφανιστηκε μια γυναικα γνωστη


ξανθια και στη θεση της μπηκε μια αλλης φυλης)

(ειδα λιγο στριπτιζ το βραδυ)



αλλου χαμογελασα


(να παω να κανω γενικες εξετασεις αιματος στο

Διαγνωστικο κεντρο; Αλλα δεν εχω χρηματα)



αλλου πονεσα



(κοιμηθηκα κανονικα σχεδον,συνεχιση αγωγης


Ευχη Παπα Ευαγγελου)

Απορησα για τη δυναμη αυτου του ανθρωπου μεσα
σ ολα αυτα να αναζητει το Θεο εστω και με το δικο
του ψυχαναγκαστικο τροπο...

Καποια στιγμη θυμηθηκα απ τη μια τους δηθεν της
θρησκειας που μεχρι και σημερα βαζουν στο
"ψυχασθενη" την ταμπελα του δαιμονισμενου
(Θεια Κοινωνια,Αγια Τριαδα
κοιμηθηκα 4 ωρες και 1 διακεκομμενα)

και απ την αλλη τους ελιτ καθε κοινωνιας που
στιγματιζουν και απομονωνουν αυτους τους
ανθρωπους ως τους τρελλους, τους πειραγμενους,
τους επικινδυνους

(αν ξημερωσω και ειμαι καλα και κανει καλο καιρο
θα παω Μητροπολη Γ'Χαιρετισμοι
Ξυπνησα 5 η ωρα.Πηρα το χαπι 8΄
Πηγα στην παρελαση,ειδα τον Γιαννακη)

οταν το τελειωσα μαζευτηκε μια γλυκυτητα μεσα
μου που δεν μπορουσα να εξηγησω..

θυμηθηκα μονο ενα στιχο του ελυτη


"ευθυς αμεσως καταλαβα
πως ο ανθρωπος ειναι αθωος"

και εψαξα να βρω ολο ποιημα,
...του ανηκει και ας μην το ξερει

"Αργησα πολύ να καταλάβω...
τι σημαίνει ταπεινοσύνη και φταίνε αυτοί που μου
μάθανε να την τοποθετώ στον άλλο πόλο της
υπερηφάνειας.Πρέπει να εξημερώσεις την ιδέα της
ύπαρξης μέσα σου για να την καταλάβεις.

Μια μέρα που ένιωθα να μ’ έχουν εγκαταλείψει όλα
και μια μεγάλη θλίψη να πέφτει αργά στην ψυχή μου,
τράβηξα, κει που περπατούσα, μες στα χωράφια
χωρίς σωτηρία, ένα κλωνάρι άγνωστου θάμνου....

Το ‘κοψα και το ‘φερα στο απάνω χείλι μου.

Ευθύς αμέσως κατάλαβα
ότι ο άνθρωπος είναι αθώος.

Το διάβασα σ’ αυτή τη στυφή από αλήθεια ευωδιά
τόσο έντονα που πήρα να προχωρώ το δρόμο της
μ’ ελαφρύ βήμα και καρδιά ιεραπόστολου.
Ώσπου, σε μεγάλο βάθος, μου έγινε συνείδηση
πια ότι όλες οι θρησκείες λέγανε ψέματα.

Ναι... ο Παράδεισος δεν ήταν μια νοσταλγία...
Ούτε, πολύ περισσότερο....μια ανταμοιβή......
Ήταν ένα δικαίωμα. "



13 σχόλια:

ολα θα πανε καλα... είπε...

γεια σου Νηφάλια Μέθη μου.Ελπίζω να είσαι καλά!
Εμένα μου ήρθαν άλλοι στίχοι του Ελύτη διαβάζοντας τα σημειώματα του ανθρώπου αυτού.Είναι από τα "Ετεροθαλή",το ποίημα "ο Φυλλομάντης".

"...Σαστισμένες φωνές κι άλλες που ακόμη/Τρέχοντας μες στις φυλλωσιές αστράφτουν σαν/Μυστικά περάσματα πυγολαμπίδας/Από βάθη ζωής ανεστραμμένης/Μες στο κρύο ασπράδι των ματιών/Εκεί που ακινητεί ο καιρός/Κι η Σελήνη με τ'αλλοιωμένο μάγουλο/
Απελπιστικά σιμώνει το δικό μου/
Ένα θρόισμα σαν από χαμένης/
Που ξανάρχεται αγάπης σκοτεινό αρχινούν:/
"Μη".Κι ύστερα πάλι "Μη"."Μωρό μου"./
"Τι σου'μελλε"."Μια μέρα θα το θυμηθείς"/
"Παιδί παιδάκι με τα καστανά μαλλιά"./
"Εγώ που σ'αγαπώ"."Πες πάντα"."Πάντα"./
....)

kovo voltes... είπε...

Δεν συγκρίνεται ο Ελύτης μ'αυτό που μου'ρθε στο μυαλό, αλλά να..."Τον άνθρωπο που τον λυγάς και σ'αφήνει, σαν άνθρωπο ετούτη η γύμνια τον ντύνει" (Λ. Νικολακοπούλου, ερμηνεία Χ. Αλεξίου). Μια γύμνια μοιάζει να'χουν αυτοί οι άνθρωποι απέναντι μας, μα πολλές φορές μπορεί να είναι και καλύτερα ντυμένοι απο εμάς. Τους αγαπώ ιδιαίτερα. Σαν τις φιγούρες των τρελών στο νησί μου. Μία μία κουβαλά ιστορίες ασύλληπτες. Να'σαι καλά ψυχή μου, να αγαπάς.

Ανώνυμος είπε...

Ιατρικό απόρρητο.
Τί είναι;
Ποιές κυρώσεις έχουν όσοι γιατροί ή ειδικευόμενοι το παραβιάζουν; Πόσο σημαντικό είναι σε χώρες όπως η Αγγλία και η Αμερική;
Πώς χειρίζονται το ιατρικό απόρρητο εκεί;
Θα ενημερώσετε τον Διευθυντή της κλινικής σας για την παραπάνω δημοσίευση στο μπλογκ;

Ανώνυμος είπε...

@Ανώνυμε
εαν μια ψυχή κάνει κάποιο λάθος, ας καταθέτουμε την οπτική μας με λεπτότητα και στοργή. Σέβομαι την άποψή σου μα θα μπορούσε να "ακουμπάει" με περισσότερη ευγένεια. Γράφω με φιλικό το πνεύμα.
Στυλιανή.

Roadartist είπε...

Νηφάλια Μέθη μου, πραγματικά από τα βάθη της ψυχής μου λέω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Ευχαριστώ για τη σπανιότητα της ψυχής σου και όλα όσα μας μεταφέρεις εδώ και μοιράζεσαι τόσο γλυκά, αληθινά μαζί μας.

Η ελληνική κοινωνία είναι βαθιά ρατσιστική. Ίσως δεν έχουμε μάθει πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε ανθρώπους με ψυχικές ασθένειες. Ίσως θα έπρεπε τέτοιες σκέψεις, αποσπάσματα να προβάλλονταν και από τη τηλεόραση, γιατί ίσως θα βοηθούσαν κάποιους να σκεφτούν λίγο διαφορετικά.
Ειλικρινά όμως, αν δε διάβαζα όλες αυτές τις σκέψεις σου, δε θα μπορούσα να πιστέψω ότι υπάρχουν σήμερα άνθρωποι που αγαπάνε τόσο γνήσια και πονάνε τους συνανθρώπους τους. Πόσο μάλλον ανθρώπους που έχουν γνωρίσει το ρατσισμό και την κοινωνική περιθωριοποίηση.

Μας προσφέρεις μαθήματα ζωής.

@ Ανώνυμε : Περί ιατρικού απορρήτου... Διαβάσατε μήπως κάποιο όνομα, ή κάποιο άλλο στοιχείο; Παρά μόνο αναφορά κάποιων αποσπασματικών σκέψεων;

Είμαι βέβαιη ότι αφενός ελάχιστοι θα ενδιαφέρονταν για τις εν λόγω σημειώσεις, από Διευθυντές μέχρι απλούς υπαλλήλους, αφετέρου ότι δυστυχώς μόλις χάσατε την ουσία της ανάρτησης. Αντί λοιπόν να επιτεθούμε, ας σκεφτούμε πως δεν προσβλήθηκε κανείς.. Ας σκεφτούμε το κίνητρο, που είναι η ευαισθητοποίηση. Πόσο λείπει αυτό σήμερα από τις τόσο αποξενωμένες, ψυχές των ανθρώπων, και ευτυχώς - φοβερά ελπιδοφόρο και λυτρωτικό - υπάρχει όμως σε κοινωνικούς λειτουργούς. Ευχή μου να είναι γερή η Νηφάλια Μέθη και όχι βέβαια να ζητάμε την ...."τιμωρία" της, αλλά δύναμη για να συνεχίζει τη δουλειά της.

Νηφάλια Μέθη είπε...

καλησπερα "ολα θα πανε καλα" :)

δεν ηξερα το ποιημα καθολου...πολυ ταιριαστο και τελειωνει εντελως τρυφερα...


ομορφο απογευμα να χεις ευχομαι!
καλα μπανια τωρα που αρχισαν οι ζεστες για τα καλα!

Νηφάλια Μέθη είπε...

kovo voltes

αχ αυτη η γυμνια που ντυνει και γεννα την αγαπη που καλυπτει αδυναμιες...

εχεις δικιο για τις ιστοριες και τα βιωματα τους...δεν σου κρυβω πως καμια φορα στις συνεντευξεις μονολογω εσωτερικα και λεω "αχ Θεε μου πως θα ημουν εγω και τι θα εκανα αν περνουσα τετοια πραγματα..."

ομορφο απογευμα φιλεναδα!

σ ευχαριστω για το περασμα :)

Νηφάλια Μέθη είπε...

φιλε Ανωνυμε καλησπερα!

λες βρε ανθρωπε του Θεου καποιος που δουλευει μες τα νοσοκομεια και τον τελευταιο καιρο σε ψυχιατρειο να μην εχει αισθηση του απορρητου?
οχι λογω κυρωσεων και ευθυνης αλλα πιο πολυ για τον ιδιο τον ασθενη του...για να τον προστατεψει..!

ή νομιζεις θα χρησιμοποιουσα το ημερολογιου καποιου για προβολη(αν μπορει να γινει κατι τετοιο σ ενα μπολκ ανωνυμο) ή για να θιξω αλλους ανθρωπους...

ειναι αλλοι οι λογοι που ανεβασα αυτα τα κομματακια και πιστευω ειναι εμφανεις απ το κειμενο που συνοδευει τις φωτογραφιες...

θα ηταν πραγματι παραβιαση του απορρητου αν σου εγραφα και το ονομα του και αν δεν ειχα τη δικη του συγκαταθεση.

αυτα

δεν χρειαζεται τοση επιθετικοτητα αμα τα κινητρα ειναι αληθινα ;)

καλο απογευμα!

Νηφάλια Μέθη είπε...

@Στυλιανη

ευχαριστω για το περασμα!

ομορφο απογευμα και καλο καλοκαιρι να χουμε :)

Νηφάλια Μέθη είπε...

@Roadartist μου

χαιρομαι που τα αισθανεσαι ετσι..πραγματι αυτοι οι ανθρωποι βιωνουν το ρατσισμο πολυ εντονα...θυμαμαι το παραπονο και η απορια μιας νεαρης κοπελας ηταν "γιατι να μην μπορω να κανω φιλους και εξω απο την κλινικη αφου οταν καποιος μαθει οτι παιρνω φαρμακα ψυχιατρικα διακοπτει καθε επαφη"


"το να επιστρέφεις σε ό,τι αγάπησες
είναι καμιά φορά πως προχωράς σε ένα ωραία στρωμένο μέλλον
κι ας έφαγαν όλα τα ψίχουλα του δρόμου τα πουλιά..."
Σωκρατης Ξενος

διαβασα αυτο προσφατα και μ αρεσε...το μοιραζομαι :)

καλο απογευμα!

Ανώνυμος είπε...

Απίστευτη ψυχή!!!!Είναι απίστευτο το πως ΄κινείται μια ψυχή δίχως πάντα να συμβαδίζει με το φαίνεσθαι, αλλά που το μεγαλείο της το ξέρει μόνο Εκείνος κ το αφουγκράζονται λίγοι...
Εύχομαι να σε φωτίζει κ να σου αποκαλύπτει αυτά τα μεγαλεία στις ψυχές που ακουμπανε πάνω σου!
Καλή φώτιση λοιπόν!

Νηφάλια Μέθη είπε...

:)

ετσι ειναι!...ευτυχως, αλλα τα ματια του Θεου αλλα των ανθρωπων

ευχαριστω για το περασμα φιλε Ανωνυμε και για την πολυτιμη ευχη!

Ανώνυμος είπε...

γεια σας !! δουλευω με παιδια που εχουν προβληματα νοητικα αλλα κ προβληματα σοβαρων ψυχικων διαταραχών...με ενοχλει που καποιοι επιτίθεστε στον αθρωπο που μας εδειξε πως δουλευει το μυαλο ενος ασθενη και δεν σας καιγεται καρφι για το πως ζουν τελικα αυτοι οι ανθρωποι κ οι οικογενειες τους !! μεγαλα λογια μικρες ψυχες!!! εχω φαει πολυ ξυλο απο τα παιδια που κανω μαθημα ομως δεν το βαζω κατω ξερω οτι με αγαπουν πολυ κ εγω τα αγαπω διπλά!!!μην κρινετε απλα βοηθηστε !!!! αν δεν μπορειτε ουτε να βοηθησετε απλα αδιαφορηστε χωρις να κρινετε ή να κουτσομπολευετε!! ποιος ειναι ο ?? αυτος ή εμεις?? δειτε πως καταντησαμε την χωρα μας?πολλες φορες κανουμε φασαρια για το τιποτα επειδη η ντοματα ειναι κοκκινη και οχι μοβ(ετσι να υπαρχει μια ταραχη)!! ανοιξτε την καρδια σας κ το μυαλο σας!!! με αγαπη απο το αιγιο !!Π.Ν.