είναι φορές που μικρα και απρόβλεπτα
γλυκαινουν τοσο πολυ που μονολογώ...
ειναι σαν να ειμαστε αγκαλιασμενοι σε Αγκαλια



Μας δενει η Αγαπη
και αφουγκραζονται οι ψυχες με τη σιωπη
κουβεντες και παραμιλητα καρδιας.

Θελω να σου πω ευχαριστω για τουτο
με ζεστανες,με τυλιξες και με ξαλαφρωσες πολυ.
Νιωθω την εγνοια και γι αυτο μου ειναι ευκολο
ν ακουμπω κοντα σου ποτε τη σιωπη
και αλλοτε τις λεξεις μου.

Στελνω αγκαλια νοερη σ εκεινο το κομματακι
Ουρανου που συναντιομαστε και χαμογελω!

(μου θυμισες στιχακι του Ελυτη
"επειδη σ αγαπω και στην αγαπη ξερω να
μπαινω σαν Πανσεληνος") :)