Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Τρυφερά κομματάκια φως

Πάνε 9 μήνες να αγγίξω τα πινέλα μου. Τα ειχα τακτοποιήσει 
σ ενα ντουλαπακι και το εκλεισα. Οπως εκλεισα τότε πολλα
απο τον εαυτο μου. Συνειδητά,πολυ συνειδητά γιατι οι υποχρεώσεις
είχαν γινει βουνά. Κύλησαν οι μερες και οι μήνες,νοσοκομειο 
γλωσσα,μαθήματα,εφημερίες ...τα ξέχασα,ξεχάστηκα...με ξέχασα.

Προχτές ηρθε ενα αγοράκι με τη μαμα του στο ιατρείο "δυσκολία
στον προφορικό λόγο" έλεγαν τα χαρτια.Πήγε απο μονο του και 
κάθισε στο χαμηλό θρανίο με τα χρώματα και ζωγραφιζε μεχρι η 
μαμα να πει το ιστορικό. Οταν μείναμε οι δυο μας μετα τις ερωτήσεις 
και τις διαγνωστικές ασκήσεις των βιβλίων τον ρώτησα 
"γιατί νομίζεις οτι εισαι εδω σημερα;" 
Με κοίταξε κατάματα,τον ένιωσα να καταπίνει τις λεξεις του 
και ετσι διχως να πει κατι πήγε και μου έφερε τις
ζωγραφιές του. Η χαμένη του ομιλία ηταν εκει,στις γεμάτες 
ερμηνείες ζωγραφιές. Αυτη η συνειδητοποίηση γέννησε 
μεσα μου και τη βαθιά συναίσθηση της δικής μου χαμένης 
έκφρασης και ταυτόχρονα μια γλυκιά νοσταλγία.
Τι δώρα σου κάνουν τα παιδια...

Ήρθα σπιτι και άνοιξα το ντουλαπακι με τα χρώματα,
οπως κατι αλλα ντουλαπάκια εντός ηδη άνοιξαν.
Ευτυχώς η μνήμη της ψυχής στα ουσιαστικά δεν 
γνωρίζει τη λήθη. Εγραψα, ζωγράφισα, φύτεψα 
τις άδειες γλάστρες μου και γέλασα στη θύμηση   
κατι παλιών λαχτάρων "θελω να δω πυγολαμπιδες".
Με ξαναβρηκα στη χαρα, στα απλα, στα μικρα,
στα ουσιαστικά. Λες και έκανα Ανάσταση,
τι πειραζει ο ετεροχρονισμος λίγων ημερών.
Εδω ο Άγιος Σεραφείμ ηταν με ενα "Χρίστος Ανέστη
Χαρα μου" ολόχρονα.
Τελειωσε η εφημερία, θα κοιμηθώ λίγες ώρες και θα 
παω αεροδρόμιο με μια ανυπομονησία αστείρευτη.
Μου έστειλε ενα μήνυμα η αρφουα μου πριν λίγες 
μερες "περιμένω να ερθει η Πέμπτη που θα ερθεις
για να νιώσω Πάσχα" ειναι να μη γίνεται η ψυχη 
σου μέλι με τόση αγαπη;

Ξανακοιτω τη ζωγραφιά πριν κοιμηθώ,
αλήθεια τι δώρα μας κάνουν τα παιδια...
ανοίγουν πόρτες εντός,μας οδηγούν και μας χαρίζουν,
απ τον τρυφερό και αληθινό εαυτο τους,
κομματάκια φως.

6 σχόλια:

RedHat είπε...

Κι εγώ σήμερα έκανα Πάσχα διαβάζοντας σε....
καλως όρισες πάλι ...για μάς είναι το καλωσόρισμα , να μας χαρίζεις τις ζωγραφιές της ψυχής σου.
Σου εύχομαι ολόψυχα να είσαι πάντα καλά και το φως της Ανάστασης να φωτίζει πάντα τον δρόμο σου.
Φιλιά
Μαρία

Άιναφετς είπε...

Δεν θα μπορούσα να χαρώ πιο πολύ...
δεν υπάρχει πιο πολύ, η χαρά είναι Χαρά... και καθώς σε διάβαζα, οι λέξεις "πυγολαμπίδα" και "μικρές χαρές" μου θύμισαν τη δουλειά που είχα κάνει με τον γιο μου το 2008, (αν έχεις δει αυτό το μικρό ταινιάκι να με συγχωρέσεις), αλλά νομίζω πως ταιριάζει τόσο πολύ σ' αυτές τις μέρες που η καρδιά ανοίγει...
Μπορεί να είχες μέρες να ζωγραφίσεις, αλλά αυτό το "Άλλο" δεν μας αφήνει όσο και αν εμείς το αφήνουμε!

https://www.youtube.com/watch?v=flkFW5E0XcM

ΑΦιλιάαααααααααααααα και εύχομαι ολόψυχα, Ανάταση και Ανάσταση στις καρδιές μας! <3

Thalassenia είπε...

Χαίρομαι πάντα να διαβάζω τις τρυφερές, ευαίσθητες και ουσιαστικές σου σκέψεις.

Να είσαι καλά και να βοηθάς.

Καλή Ανάσταση!

Νηφάλια Μέθη είπε...

RedHat μου :)

Ευχαριστω για το πέρασμα, ευχαριστω για τις ευχές!
Να περάσεις ομορφα αυτες τις μερες και τρυφερά.


Αιναφετς μου
Και βέβαια το ξερω! ..αγαπημένο. Το ειχα δείξει και στη δασκαλα των εβραικων μου γιατι ειχαμε μια κουβεντα για την ευτυχία και τις προτεραιότητες και ειχε συγκινηθεί.. :)

Α.Φ πολλα απο το πατρικό μου..με γέλια βρέφους και παραδοσιακές ετοιμασίες...

Θαλασσενια μου
Καλώς βρεθήκαμε παλι! Σ ευχαριστω για τις ευχές και καλη Ανάσταση να εχουμε!
:) φιλουθκια

Άστρια είπε...

Φαντάζομαι τα ματάκια του παιδιού όταν θα σου έδειχνε τις ζωγραφιές του....!

Αλλά πόσο μα πόσο τρυφερή και φωτεινή η ζωγραφιά σου!
Και για κάποιο λόγο, τόσο ταιριαστή με την Νηφάλια Μέθη, εκεί, όταν με παιδική ψυχή ανοίγει μια τεράστια πόρτα στο Φως!

Ευχούλες ξανά για Καλή Ανάσταση, γιορτινή, με όλους τους αγαπημένους σου!


υγ. Να μην αφήνεις στην άκρη τις μπογιές σου, να τις ακούς που σε φωνάζουν!

Νηφάλια Μέθη είπε...

Χρίστος Ανέστη Αστρια μου :)

Σου γράφω απ το αεροδρόμιο,επιστροφη..επιστρέφω γεμάτη όσο γίνεται.

Σ ευχαριστω πολυ για τις ευχές...τα χρώματα δεν θα τα ξαναφησω..οπως θελω να μη με "αφήνω"

Φιλουθκια!