Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Ι.Μ Τιμιου Προδρομου στο Εσσεξ



Λιγο οι σκεψεις πριν κοιμηθω,λιγο τα ονειρα


και ξυπνησα στις 5 με αγχος σημερα...


Εφτιαξα ενα τσαι,πηγα στο σαλονι και εβαλα


παλιες φωτογραφιες στον υπολογιστη να κυλανε.


Θυμηθηκα μια αλλη μερα που ξυπνησα ετσι νωρις


πριν 3 χρονια στο Λονδινο....


Ειχα παει στο σταθμο του τρενου



και απ το liverpool street βρεθηκα στο kelvedon


μετα ταξι με προορισμο το μοναστηρι του εσσεξ


... το ταξι μες τη μεση του πουθενα παθαινει


βλαβη και συνεχισα με τα ποδια...


χαμογελω στην αναμνηση...




Θυμαμαι καθαρα εκεινο το πρωινο περπατημα,


εκανε ψυχρα,ημουν ζεστα ντυμενη και ειχα


διαθεση ανοιξιατικη...


ειχα ξαναπαει στο μοναστηρι κιολας


και διψουσα τις εικονες και το αγγιγμα του χωρου



(και αυτο το θυμαμαι με εκανε να το αναζητησω με


το κελαιδημα του)



Καποια στιγμη,οταν πια ειχα αρχισει να αγχωνομαι


μηπως πηρα λαθος δρομο γιατι δεν εβλεπα τιποτα


τριγυρω περα απο λιβαδια και δεντρα,


φανηκε στο βαθος το φως του μοναστηριου...



η θεια λειτουργια γινοταν κατω,


λιγο παραπερα σ ενα μικρο ξωκλησακι...



ακομη λιγο περπατημα



ηταν ολα απλα και ησυχα και γαληνια,


ενα παλλομενο παντου σ αγαπω ενιωθε κανεις εκει



και αμα νιωθεις πως αγαπιεσαι...


ριχνεις και τις αμυνες εντος ασυναισθητα...






επιστροφη στο μοναστηρι...





μ αρεσε που οι αγιοι ηταν εξω...


σαν να σε αναζητουν...να σε βρουν...


να σου μιλησουν εκτεθειμενοι να τους αγγιξεις,


ετοιμοι να σ αγκαλιασουν


...ετσι διχως προυποθεσεις



και μετα


ενα φιλι με μια ευχη στο ταφο του γεροντα Σωφρονιου


"κρατα το νου σου τον αδη και μην απελπιζεσαι"


ματιες παιχνιδιαρικες περα δωθε


μες τον ναο οι αγιογραφιες του γεροντα



ξεκουραστηκα μεσα μου και ησυχασα


μ αυτο τον περιπατο



γι αυτο το μοιραστηκα


...εξω ξημερωσε



μια καινουργια μερα ζητιανευει


την αγαπη στις στιγμες μας

22 σχόλια:

kovo voltes... είπε...

Με τέτοια γαλήνη να ξεκινά κάθε μέρα...Τι ομορφιά! Καλημερούδια σου μικρή μου μέθη...

Ανώνυμος είπε...

Αυτό το παγκάκι μέσα στη φύση πρέπει να ψάξουμε όλοι.
Μέσα μας και έξω.

ολα θα πανε καλα... είπε...

θα θυμάσαι που σου έχω πει ότι μια φίλη μου επισκεπτόταν συχνά το μοναστήρι,όταν σπούδαζε στο Έσσεξ και ότι είχε γνωρίσει από κοντά τον Πατέρα Σωφρόνιο.Και πράγματι,έτσι μου έχει περιγράψει τις στιγμές εκείνες,με νοσταλγία,για την ομορφιά της φύσης και των ανθρώπων,εκεί...
Να'σαι καλά και καλή υπόλοιπη μέρα!

Γεωργία.

Ανώνυμος είπε...

Συγνώμη αλλά πώς δημοσιεύετε φωτογραφίες ανθρώπων που τρώνε στην τράπεζα χωρίς την άδεια τους;
Είναι θέμα λεπτόυητας.

Ανώνυμος είπε...

Σε ευχαριστώ αγαπημένη.
Με ξεδίψασες.

Χριστός Ανέστη.

Αιώνια να αγαπιέσαι.
Στυλιανή.

Νηφάλια Μέθη είπε...

@kovo voltes

καλησπερα φιλεναδα μου

μακαρι ολες οι μερες μας να ξεκινουν με γαληνη και η ανατολη ν αρχινα απο εντος

ομορφο βραδακι να χεις ευχομαι..!

Νηφάλια Μέθη είπε...

@AnD

εχεις απολυτο δικιο...
ευτυχως ειναι στιγμες που ερχεται απροσμενα μπροστα μας να μας γλυκανει ξαποσταινοντας

να σαι καλα
και σ ευχαριστω για το περασμα!

Νηφάλια Μέθη είπε...

θυμαμαι Γεωργια μου...

θυμαμαι και που μου χες γραψει οτι ο γεροντας Σωφρονιος ειχε γνωρισει τον Πικασο :)


ετσι ειναι οπως το εγραψες,νοσταλγια για τη φυση τους ανθρωπους εκει και τη γλυκυτητα που αποπνεει μια παλλομενη σιωπη

ομορφο βραδυ να χεις,ανοιξιατικο!

Νηφάλια Μέθη είπε...

φιλε Ανωνυμε εχεις δικιο,

ειχα σβησει καπως τα ματια απ το picasa αλλα αφου παλι ισως ενοχλει κατεβασα τη φωτογραφια εντελως

καλο ξημερωμα!

Νηφάλια Μέθη είπε...

e-φιλη Στυλιανη

μακαρι αιωνια ν αγαπαμε...και να χαριζεται αγαπη οσο αντεχει η καρδια μας!

να σαι καλα

εγω σ ευχαριστω που περνας

καλο βραδυ!

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Νηφάλια Μέθη μου, είχα ακούσει περιγραφές παλιά γιαυτό το μοναστήρι από μια φίλη που το είχε επισκεφθεί αλλά μου έλειπαν οι εικόνες. Και μου τις πρόσφερες εσύ απόψε. Αισθάνθηκα οτι το επισκέφθηκα κι εγώ και πήρα την Ευχή του Γ. Σωφρόνιου.
Μου έμεινε έντονη η εικόνα των αγίων..έξω. Αυτό ακριβώς ένοιωσα μαζί σου πριν διαβάσω τα λόγια σου και μετά τα ένοιωσα δικά μου..

Σ ευχαριστώ για το ταξίδι.

επαφή είπε...

επιστροφη στα μονοπατια εντως κ εκτος λοιπον.. μα τι ομορφη αναμνηση καμια φορα μας διχνεις το δρομο σε πολλα ξεχασμενα.. να σαι παντα καλα κ να ξυπνας κ τετοια ωρα που κ που ποτε δεν ξερεις που θα μας ξημερωσεις :))φιλακια

Unknown είπε...

δεν πήγα ποτέ σ' αυτό το μοναστήρι
δεν έζησα καιρό στην αγγλία, μα κι αν ζούσα, δεν ξέρω...
δεν ξέρω, γιατί οι στιγμές χάρητος δεν είναι στιγμές που τις ετοιμάζεις εσύ. είναι στιγμές που έρχονται μόνες τους, φτιαγμένες, στολισμένες, δημιουργημένες και σ' αγκαλιάζουν και λες 'έχει ο θεός', 'θα δούμε', κι ας μη βλέπεις τίποτα.
πάντως με την περιγραφή που έκανες, ένιωσα σαν να έπινα ένα από κείνα τα όμορφα όπου νέα, είχα ακόμη τα όνειρα μπροστά μου.
ένας πατήρ ραφαήλ ρουμάνος,νομίζω στο έσσεξ,
μια γλυκιά ρόδη, κύπρια, νομίζω πια κι αυτή στο έσσεξ,
ένας διάκος που δε θυμάμαι το όνομά του, κι έχει πια μια κόρη μοναχή στη σερβία, η φίλη μου που είναι τώρα στην κέρκυρα, η αντρέ που είναισ τον παράδεισο, ο σωφρόνιος που ζούσε τότε εκεί, ο βασίλης μαρκεζίνης, ο ένας ο άλλος, οι ψυχές οι γύρω, μια ζεστή ξενητεμένη γωνιά αγγελικής χαράς...
τα χρόνια πέρασαν.
μα πάντα θα ξημερώνει με κάποιο λάθος ταξί, λάθος τρένο,
μα βαθιά-βαθιά ένας σωστός δρόμος θα ανοίγει πάντοτε. τα φτερά του.
ελπίζω.
χάρηκα που τα είπαμε.
μια

Ανώνυμος είπε...

τι να πω, δεν ξερω ολα τα περιγραφεις τοσο ωραια , παντα στην καρδουλα σου να εχεις τετοια χαρα και να βλεπεις και να χαιρεσαι ολα τα ωραια που ειναι γυρω σου..
ελεστα
καλη συνεχεια

mary είπε...

δεν το'ξερα ότι υπάρχει τέτοιο μοναστήρι εκεί.. αν είναι έστω τόσο άιθέριο όσο κι η περιγραφή σου πολύ θέλω να πάω να το δώ.. ...και πάλι μας ταξίδευεις νήφη μου :)

Ανώνυμος είπε...

Χαίρομαι που κάθε φορά σε βρίσκω το ίδιο τρυφερή με καρδιά γεμάτη πλούτο!!!!
Και κάθε φορά σε χαιρετώ με ένα χαμόγελο, που ξέρω πως θα σ' αγγίξει.
Φιλιά
123 :) :) :)

Μαίρη είπε...

τί ωραία που είναι αυτά τα αναπάντεχα πρωινά ξυπνήματα που σε ταξιδεύουν... ευλογίες...

Άστρια είπε...

Νηφάλια Μέθη μου θυμάμαι εκείνη την ανάρτηση και τις φωτογραφίες σου τότε:)
Όλα τα μονοπάτια σου να είναι ανοιχτά, γαλήνια, μέσα στο φως του πρωινού λουσμένα...
φιλάκια πολλά
καληνύχτα:)

ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ είπε...

υπεροχο ταξίδι ευχαριστούμε!

Τ

Διαβάτης είπε...

Αγαπημένη μου ,

πόσο όμορφα μας ταξίδεψες , και κάναμε μαζί σου μυστικά τούτο το προσκύνημα ...

τελικά , μπορείς να πας παντού , άμα συμπορευθείς με ψυχές που αγαπάνε και μοιράζονται , χωρίς καν διαβατήριο ...

το μυαλό σε πέρνει στους πιο όμορφος , μυστικούς , προορισμούς!

την ευχή του γέροντα ας έχουμε όλοι μας .

καλό σου βράδυ αγαπημένη.

ευχαριστώ !

Seirios είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Seirios είπε...

Κλαίω από συγκίνηση με αυτή την ανάρτηση...να σαι καλά για τις φωτογραφίες! Κάπου, κάποτε κι εγώ είχα βιώσει παράξενα όμορφα σε τούτο το μοναστήρι του Εσσεξ.

Φιλώ κ χαιρετώ σε

http://seiriopolis.blogspot.com/2009/07/blog-post_9154.html