Πέμπτη 28 Απριλίου 2011

Αναστάσιμα * 3

Θυμάσαι τότε που εσπασε το κλαρακι
της δαμασκηνιας και το τυλίξαμε σ αγαπη;

Μετά όταν το ξεγυμνώσαμε στο Φως;


Κοίτα τωρα...οι καρποι της φροντίδας και σε
λιγους μήνες οι γευσεις της υπομονης και της στοργης

Χαρηκα που εκανε καρπους στο σπασμενο κλαρι...

1.Ζωγραφίζω το χώμα μου
μ ενα ανθισμένο κλαράκι Πνοή μου
και σε ψάχνω
Πως πάλλεσαι αθόρυβα σ ενα Παντού;


2.Ολόφωτο μαύρο με πτυχές
συγχώρεσης
Πόσο βαθιά με τυλίγεις;


3.Χίλια χάδια στο μαζί του Φωτός
χαμογελω στο αεράκι
Νιώθεις τα δάκτυλα μου στο μέτωπο σου;

29 σχόλια:

Διαβάτης είπε...

Τόσες αναρτήσεις ...
πΟσο χαίρομαι γλυκειά μου που σε αισθάνομαι κοντά ...

Χριστός Ανέστη χαρά μου !

Πάντα Αναστάσιμο φως να πλημμυρίζει τη ψυχούλα σου.

Φιλώ σε

Roadartist είπε...

Όμορφα και τα 3. Καλά να περάσεις στο νησί σου, ρούφα στιγμές γαλήνης! Μου άρεσε και η ζωγραφιά σου!!!!
Θέλουμε περισσότερους πίνακεςςςςς σου!!! (Καθημερινά να ξέρεις βλέπω αυτόν που μου χάρισες) σε φιλώ!

επαφή είπε...

Μα ποσο ταλεντο ακομα κρυβεις καλο μου εσυ?κ τι γλυκα σταζει αυτη η ψυχη?ομορφος ο πινακας σου μα πιο ομορφο το κλαρακι που το γεμισες με τοση αγαπη κ αυτο σαν ανταλλαγμα της αγαπης σου σε γεμισε καρπους... μια ευχη!μην αλλαξεις ποτε.. να εισαι παντα καλα κ να περνας ομορφα!

kovo voltes... είπε...

Ολα τρυφερά και ωραία. Αυτό με τον Άδη με προβλημάτισε...Πού χώθηκε τούτος σε τόση ομορφιά??

Νηφάλια Μέθη είπε...

Αργυρω μου

κοντα ειμαι και πρακτικα :)

μου ειχε λειψει η κυπρος και οι δικοι μου πολυ

Αληθως Ανεστη!

Νηφάλια Μέθη είπε...

Roadartist μου

χαιρομαι πολυ που εχεις κατι δικο μου διπλα σου...οποτε πιανω μολυβια η χρωματα νιωθω πως ξεχειλιζει η καρδια μου στο χαρτι και το απολαμβανω οσο δεν παιρνει!

οποτε ερχομαι στο νησι νιωθω πως πεφτω σε μια αγκαλια :)

επιστρεφω αυριο πρωτα ο Θεος

ομορφο βραδακι να χεις και πολλα φιλια καληνυχτας!

Νηφάλια Μέθη είπε...

επαφη μου

δεν ειναι ταλεντο κατι σαν διασκεδαση το νιωθω και αναγκη να μπορω να παιζω με τα χρωματα...το απολαμβανω πολυ (ασε που τα πιο πολλα μου ρουχα ειχαν γινει ενα διαστημα με τελιτσες οτι χρωμα σκεφτεις) :))

το κλαρι το χαρηκα και εγω...παραξενο πως η φυση αυτοιαται με πολυ λιγα μεσα και λιγη φροντιδα

ομορφο βραδυ να χεις!

(ποτε θα κανεις την επομενη αναρτηση? χεχε)

Νηφάλια Μέθη είπε...

kovo voltes μου

Χριστος Ανεστη!

αυτο τον Αδη τον σκεφτομαι καμια φορα,πως σαν συμβολο του φορτωσαμε εμεις οι ανθρωποι ολα τα σκοτεινα και μαυρα...θα διψουσε το φως αν ηταν ανθρωπος δεν θα το διψουσε?

αλλα αφου προβληματιζει θα φυγει ;)

να σαι καλα και να περνας ομορφα ευχομαι!
ειχα δει τις προαλλες οτι εχουν ηδη ανακοινωσει το προγραμμα γιατο φεστιβαλ επιδαυρου,δεν ξερω γιατι αλλα σε θυμηθηκα οταν το ειδα (θα χω συνδεσει τις βολτες σου με το θεατρο-ποιος ξερει) :)

ομορφο βραδακι να χεις φιλη μου
και ονειρα γλυκα

Margo είπε...

H αγάπη όλα μπορεί να τα γιάνει. Εκρηκτική η δύναμη της χωρίς να το φωνάζει.
Και τα τρία αναστάσιμά σου υπέροχα και η ζωγραφιά γνήσιο κομμάτι σου.

Να σαι καλά νηφάλια μέθη μου και με το καλό το ταξίδι της επιστροφής.
Σε φιλώ!

Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου είπε...

Νηφάλια Μέθη
ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ!

Καταπληκτικές οι εικόνες και οι στίχοι.
Με ανάπαυσες, αγαπημένο μου...

Σ'ευχαριστώ!

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Αγάπη Θεραπευτική!
Πάντα θεραπεύεατι εκείνο που θα τυλίξεις με Αγάπη, και πάντα δίνει Καρπούς που είναι γλυκείς.. Καρποί της Αγάπης..
Ζεστάθηκε η καρδιά μου μπαίνοντας..
Φιλί Αναστάσιμο

mary είπε...

μαγικό το κλαράκι.. ταξιδιάρικες οι λέξεις κι οι εικόνες.. :)

kovo voltes... είπε...

Τώρα έτσι όπως το λες, ένα δίκιο το έχεις. Τι φταίει και αυτός για τον άχαρο ρόλο του? Άστονα μωρέ στην παρέα...;)
Σ'ευχαριστώ που με θυμήθηκες!Και πώς θα'θελα να τις δω όλες τις παραστάσεις δεν λέγεται!! Πάμε?? ;))

logia είπε...

τι τυχερό κλαράκι
πόση αγάπη εισπράττει
και ω! τι θαυμαστός πίνακας!!!
κρυμμένα ταλέντα σε μια ψυχή παράδεισο

καλή Πρωτομαγιά εύχομαι

Ανώνυμος είπε...

Χαζεύω αναστάσιμες στιγμές, που κυκλοφορούν τις λαμπάδες τους όλο το χρόνο και πέρα από αυτόν, το Φως κρατώντας.
Και ψηλαφώ απτά τα θαύματα με όλους τους τρόπους σου και την καρδιά και απλώνομαι στην αγάπη.
Κι όλα τα χρ-ώματα ανοιχτά να γεύονται αποχρώσεις στον ήλιο!

Καλό μας μήνα!

Αληθώς Ανέστη!

Άιναφετς είπε...

Έτσι και εμείς πρέπει να φροντίζουμε στοργικά και με πολύ καλοσύνη να κλείνουν οι πληγές μας...να τις βγάζουμε στον ήλιο να γιάνουν!

Τι όμορφη ανάρτηση γεμάτη Αγάπη!

Καλό μήνα...γιατρέ μου! :))

Άστρια είπε...

Ναι, το θυμάμαι πολύ καλά αυτό το κλαδάκι και την έγνοια σου τότε. Πόσο χαίρομαι που κάρπισε!!!
Κι αυτά νοιώθουν το χέρι άγάπης.

Τα λόγια σου τα διάβασα και τα ξαναδιάβασα.. σαν πανέμορφες κορδέλες που ξετυλίγονται από το χρωματιστό κουβαράκι της ψυχής σου κι ανεμίζουν ελαφρά στο ανοιξιάτικο αεράκι.

Καλό μήνα ψυχούλα μου:)

Άστρια είπε...

και η ζωγραφιά σου πολύ όμορφη, να ζωγραφίζεις πιο συχνά:)

Agapwsa kardia είπε...

Αγαπημενη μου φιλη Χριστος Ανεστη! ευχομαι ο Χριστος μας να αναστενεται παντα στην καρδουλα σου την τοσο ομορφη που ξεχειλιζει με αγαπη και ομορφια ..σε φιλω

Νηφάλια Μέθη είπε...

Margo μου

εχεις δικιο...και νομιζω το λες εντελως βιωματικα αυτο με την Αγαπη...

η ζωγραφια σκαλωσε εκει...οπως τη βλεπεις μισοτελειωτη δεν καταφερνα να φτιαξω και τα αλλα κομματια και τα προσωπα και για την ωρα την αφησα στα μισα

ομορφο μαγιατικο βραδακι να χεις
εχει γλυκανει ο καιρος και τα βραδια ειναι απολαυση!

φιλια πολλα!

Νηφάλια Μέθη είπε...

Χαιρομαι Σαλογραια μου

να σαι καλα πολυ..!
καλο βραδυ,ολοφωτο :)

Νηφάλια Μέθη είπε...

Ρεγγινα μου
μακαρι να θεραπευεται παντα...καμια φορα γεμιζω αμφιβολιες και η ματαιωση φερνει προβληματισμους...ανθρωποι ειμαστε ομως λεω στον εαυτο μου και ανθρωπινο καπου να κανουμε στραβα εχοντας κιολας την αισθηση οτι ειναι για καλο...ας χαριζεται φωτιση!

σ ευχαριστω που περνας
ομορφο μαγιατικο βραδυ ευχομαι!

Νηφάλια Μέθη είπε...

mary μου

χαμογελασα με το μαγικο και δεν σου κρυβω πως η πρωτη σκεψη ηταν αφου ειναι μαγικο να γινει ραβδι (πρεπει να κοψω το χαρυ ποττερ και τα κομικς..χεχε)

να σαι καλα φιλαρακι μου
την αγαπη μου στην πατριδα μας
"καθενας ειναι ενας που συνορο μετρα.." θυμαμαι το στιχακι του παπαζογλου καμια φορα οποτε λεω την λεξη πατριδα..

Νηφάλια Μέθη είπε...

και γω αυτο παθαινω kovo voltes μου...θελω να τα δω ολα...και το κακο ειναι που θυμαμαι τις ημερομηνιες και οταν περνανε μουρμουρω "να σημερα ηταν το ταδε και δεν πηγαμε..." :)

αμε να παμε...με χαρα!
με τιμας

Νηφάλια Μέθη είπε...

logia μου

ταυτιστηκε η καρδια μου με το κλαρακι απ την αρχη...ετσι που εσπασε και επουλωθηκε μετα

αυριο πρωτα ο Θεος θα κατεβω για τη συναυλια...ειναι η πιο ομορφη και ριζοσπαστικη κινηση αυτη που κανετε και η στροφη στην τεχνη

να σαι καλα
και καλη δυναμη! :)

Νηφάλια Μέθη είπε...

σ αναγνωρισα απ το τροπο που μαζευεις τις λεξεις και τις κανεις να ψιθυριζουν απαλα την αγαπη και τη ζεστασια και την εγνοια

και σ ευχαριστω πολυ απ την καρδια μου που εισαι διπλα εντελως ολο αυτο τον καιρο τωρα...

σε φιλω

Νηφάλια Μέθη είπε...

Αιναφετς μου

εχεις δικιο...και αν δεν φροντισει κανεις τον εαυτο του πως ν απλωσει χερι ν αγγιξει αλλη ψυχη..?

ξημερωνει η μερα της μητερας και νομιζω σ αγγιζει βαθια γιατι εχεις καρδια αρχοντικη

ομορφο βραδυ να χεις!

Νηφάλια Μέθη είπε...

Αστρια μου...

πιανεις τις λεξεις μου παντα,τις ζυμωνεις με το δικο σου αλλοιωτικο τροπο και μου τις χαριζεις πισω ιδιαιτερα φωτεινες απ την καρδια σου...

πραγματι δεν ζωγραφιζω συχνα,οποτε κανω κεφι ομως το απολαμβανω εντελως

ομορφο βραδυ να χεις...αρχισε να ζεσταινει καπως ο καιρος και μ αρεσει πολυ

φιλια πολλα!

Νηφάλια Μέθη είπε...

ωπ Αγαπωσα καρδια!

ηταν εκπληξη το περασμα σου...:)

σ ευχαριστω φιλεναδα

το λεγαμε οτι στην κυπρο θα βρεθομασταν πιο συχνα και γελουσαμε ...

Χριστος Ανεστη!