ψυθιριζει λογια ο μικρος πριγκιπας σε καθε αερακι
"Όμως, αν με εξημερώσεις, η ζωή μου θα μοιάζει σαν να την
πλημμύρισε ο ήλιος. Θα γνωρίσω ένα θόρυβο από βήματα
διαφορετικά απ' όλα τ' άλλα. Τα άλλα βήματα με κάνουν
να καταχωνιάζομαι μέσα στη γη.
Το δικό σου θα με φωνάζει να βγω έξω από την τρύπα μου,
σαν να 'ναι μια μουσική.
Κι ύστερα, κοίταξε!
Βλέπεις εκεί κάτω τα σταροχώραφα; Εγώ δεν τρώω ψωμί.
Για μένα, το σιτάρι δεν χρησιμεύει σε τίποτε.
Κι αυτό είναι θλιβερό! Μα εσύ έχεις χρυσαφένια μαλλιά.
Θα 'ναι υπέροχα όταν θα μ' έχεις εξημερώσει!
Το στάρι που είναι χρυσαφένιο, εσένα θα μου θυμίζει.
Και θ' αγαπώ το θόρυβο του ανέμου καθώς
θα περνάει ανάμεσα από τα στάχυα του σταριού."
η αλεπου στο μικρο πριγκιπα...
Ψιλοαρρωστησα λιγο τις τελευταιες μερες...
απο παιδι χαιρομουν και απολαμβανα τις αρρωστιες μου
...αρα ευτυχως που ημουν φιλασθενο.
Με θυμαμαι να χουχουλιαζομαι μεσα στο κρεβατι να γινομαι
κουβαρακι και να βαζω το κεφαλι κατω απο το μαξιλαρι
(βοηθαει καλυτερα στον πονοκεφαλο παρα τα χαπια-παιδικη θεωρια)
Ισως να χρειαζοταν η ψυχη μου μια σταση τουτες τις μερες,
ελαφρυνε το σωμα απο τους εμετους,
ντυθηκα λες και ειναι χειμωνας με τον πυρετο,
περιοριστηκαν οι σκεψεις απ το πονοκεφαλο...
περιοριστηκα και γω στο σπιτι και στο χωριο λιγες μερες.
Πηρα μια ελια,μια δαμασκηνια και μια λεμονια για τη βεραντα
...τα φυτεψα σιγα σιγα..τι ομορφη αισθηση να ακουμπα
απαλα το χερι στο χωμα.Επιανα τον εαυτο μου να χαιδευει το
χωμα στην επιφανεια καθε που τελειωνε καθε δεντρακι.
Εσπασε κατα λαθος ενα κλαρακι απ τη δαμασκηνια,
λυπηθηκα να το τραβηξω να κοπει εντελως...
μαζεψα τις ελπιδες, εβρεξα μια χαρτοπετσετα και το εδεσα...
(πανε 3 μερες και ακομη να ξερανει..
καμια φορα λεω στον εαυτο μου
μα με τι χαιρεσαι και τι λυπασαι...
ισως καποια στιγμη καποτε να πρεπει να αναθεωρησω
απλα οχι τωρα,ουτε σημερα
γιατι ταυτιζομαι ευκολα με κλαρακια και κλωστες)
Καλο Μηνα σε ολους μας!
δεμενες οι ελπιδες στην καρδια να μυρισει καλοκαιρι
12 σχόλια:
Καλό μήνα Νηφάλια Μέθη μου γεμάτος χαρές για σένα, μακάρι:))
Η αλεπού του μικρού πρίγκηπα, πόσο αληθινή ..., καμμιά φορά παίρνουμε εμείς αυτόν τον ρόλο και καμμιά φορά τον παίρνουν άλλοι για μας.
Περαστικά! Μου θύμισες πως όταν ήμουν άρρωστη μικρή μου άρεσε, γιατί εκτός από την ξεχωριστή φροντίδα, για να κάτσω στο κρεβάτι, μου φέρνανε τα πιο ωραία παραμύθια:))
Να είναι καλά τα δεντράκια σου και να γεμίσουν καρπούς.
Φιλάκια πολλά:)))
Να 'σαι πάντα καλά!...
Το πιο όμορφο κομμάτι από τον Πρίγκηπα μας θύμησες!...
Καλημέρα και καλό μήνα Μέθη μου!
Περαστικούλια σου εύχομαι-να πίνεις ζεστό χαμομήλι με μέλι!
Διάβασα και αυτήν αλλά και τις άλλες αναρτήσεις σου. Τί όμορφο που ήταν το παραμύθι με την μηλιά! Και πόσο τρυφερός είναι ο Μικρός Πρίγκιπας!
Και να μην χάσεις ποτέ την ανθρωπιά σου απέναντι στους ασθενείς σου, όσο κουρασμένη και απογοητευμένη να είσαι.
Να είσαι πάντα καλά, πάντα γερή!
υγ:και εγώ δένομαι με τα φυτά και με τα ζώα,όπως με τους ανθρώπους. στο γραφείο που δουλεύω έχω δίπλα στον υπολογιστή μου ένα βάζο με κλαριά μπαμπού. με νευριάζει όταν έρχοναι οι άλλοι και τα πειράζουν ή προσπαθούν να τα πάρουν στα δικά τους βάζα!
Αρρωσταίνουν και οι γιατροί;..Μεγάλη ευλογία να χαίρεσαι τις αρρώστιες και τα εμπόδια.Περαστικά!
Ο μικρός πρίγκιπας πάντα με 'εξημερώνει',βρίσκει εφαρμογή στην καθεμέρα, στην κάθε σχέση.. ευχαριστώ!
Ο Μάης να φέρει ανθοφορία στις ψυχές μας και γλυκούς καρπούς!
Καλό μήνα και σε σένα κοριτσάκι μας.Περαστικά σου κι ας τελειώσει το χουζούρι που τόσο αγαπάς..
Καλό μήνα , Κατερινάκι μου .
Πάντα υπέροχο και τρυφερό το φράψιμό σου , όπως πάντα .
Την αγάπη μου ,
Αχ!Μου θύμισες τον Γέροντα Πα'ί'σιο που έκανε το ίδιο με κάθε σπασμένο κλαράκι που έβρισκε στο δάσος,όπου πήγαινε..
Καλά περαστικά Κατερινάκι!
Όλγα..
Ο πολυαγαπημένος μικρός πρίγκηπας .
πάντα συγκινεί .σε όποια ηλικία και να τον διαβάζεις .
Περαστικά νηφάλια μέθη μου .
ελπίζω να χαίρεσαι έξω τις ηλιόλουστες μέρες .
ραχήλ
ο Μικρός Πρίγκηπας είναι η καλύτερη ιστορία ίσως που έχω διαβάσει ποτέ,πάντα με συγκινεί και με κάνει νομίζω να σκέφτομαι καλύτερα,με τα μάτια της ψυχής.
Αστρια μου το σκεφτομουν και γω οποτε το διαβαζα..πως αλλαζουμε ρολους..καποτε η καρδια πλημυριζει αγαπη και αγκαλιαζει και ελκυει τον αλλο..και ειναι φορες που θελει απλα να γειρει ησυχα σε αγκαλια στοργης.
Τα δεντρακια αρχισαν να βγαζουν καρπους..μ αρεσει τουτη η ησυχια που τα δημιουργει.Η ελια αρχισε να ριχνει ανθους και μικρα μικρα πρασινα κουκουτσακια βγηκαν.Η λεμονια ειναι πιο αργη.. :)
ομορφο βραδακι να χουμε φιλαρακι!
Εγκλωβισμενε
μ αρεσει πολυ ο μικρος πριγκιπας..
μου φαινεται και σενα σ αρεσει
καλο βραδακι!
να ξυπνησουμε γεματοι χαρα ολοι μας..!
καλή σαμαρείτις (και) τών δένδρων
Παρών :)
Δημοσίευση σχολίου