Κυλουν οι μέρες χαμογελαστές..ησυχα...μ αρεσει τουτη η σιωπή
που ηρθε εντος και με γαληνεψε.Γλυκαθηκε καπως και εκεινη η
στεναχωρια του απροσμενου αποχωρισμού και βρηκαν ολα τη
θεση τους σιγα σιγα...μέχρι και τα χρωματα εναρμονιστηκαν στον καμβα.
Τα βραδια ζωγραφιζω στη βεραντα με τα τζιτζικια και ενιωσα την
αναγκη μετά απο καιρό να ξαναερθω στο λημερακι μου εδω... :)
"Η Παναγιά τα πέλαγα
κρατουσε στην ποδιά της..."
Ελύτης
.png)
6 σχόλια:
Όλα τα καλά του κόσμου, στη ποδιά σου θα τα βρεις... συνέχιζε να ζωγραφίζεις με τα χρώματα της καρδιάς σου!
ΑΦιλάκια τρυφερέ γιατρέ μου! (Α=πάντα Αληθινά)
Μακάρι αυτη η γαλήνη να δέσει κόμπο στην ψυχούλα σου καλή μας Νηφάλια Μέθη.. Καλώς επέστρεψες στο λημέρι σου, σε περιμέναμε! :)
Μια χαρά. Χαίρομαι που είσαι έτσι.
Πανέμορφη ζωγραφιά.
Υγ ακόμη περιμένωωωωω... :)
Φιλιά πολλά.
Χαίρομαι πολύ που σε ''βλέπω ''.
Να σε κρατά πάντα στην Ποδιά Της , κατερινα μου .
ραχήλ
η ομορφια και η ζωντανια των χρωμάτων στην ψυχή σου
καλό Φθινόπωρο
Μα πόσο όμορφα τα χρώματα, σαν παιδικής ανοιχτής στον ουρανό ψυχής.
Είχα ξαναπεράσει Νηφάλια Μέθη μου, κι ας μην άφησα σχόλιο. Θυμάσαι; "από δεξιά μια Παναγιά"
Είναι κάποιες στιγμές τώρα που σ' εκείνο το αγαπημένο εικόνισμα, αγγίζοντας με τα δάχτυλα την γωνίτσα του, θυμάμαι τις λέξεις που διάξεξες γι' αυτή την ανάρτηση "..στην ποδιά της"...
σε φιλώ πολύ καλή μου φίλη
πολύ σ' επιθύμησα.
Δημοσίευση σχολίου