Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

3-i have faith that i will find my way home...

ενα για τη θεληση...την προαιρεση της καρδιας μας...

και ενα για την Αγαπη, που οπως λεει η Αστρια "βρισκει παντα δρομο..."


και αλλο ενα απλα για να γελασεις... :)

...γιατι παραμυθι σημαινει παρηγορια

Ξημερωνει Κυριακη...

10 σχόλια:

ξωτικό είπε...

Kαλημερούδιααααα !!!!
Είδα μόνο το τελευταίο ,τι γλυκούλιιιι !!!! θα επανέλθω και για τα άλλα.
συννεφένιο φιλάκι !!!

ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΣ είπε...

Το πρώτο δε μ' άρεσε στο νόημά του... Μια ψευδαίσθηση του ονείρου και μετά...

Στο τρίτο, τον λυπήθηκε η ψυχή μου τον πελαργό...

Νηφάλια Μέθη είπε...

@ξωτικουι

Κα λη με ρα ! :)

*χαμογελω*

σμουτς

μερα καλη να χουμε!

@Εγλωβισμενε

καλημερα φιλε μου :)

εμ...κοιτα ετσι δεν ειναι τα παραμυθια?...με καποιους ταυτιζομαστε...καποιους λυπομαστε...με καποιους θυμωνουμε..

απλα το πρωτο καλημενο ενω μπορουσε να αποδεχτει την πραγματικοτητα του και απλα να προχωρησει με αλλες χαρες προτιμησε να δοκιμασει τη λαχταρα του εστω και σαν ψευδαισθηση...για λιγο...και μετα επιστροφη στην πραγματικοτητα (οσο γινεται)

οσο για το τελευταιο και γω το λυπηθηκα αλλα επιλογη του δεν ηταν...?
και ποσες παρομοιες επιλογες κανουμε και μεις...ισως ομως καπως ετσι να ζυμωνονται τα θαυματα...με επιλογες που στα ματια ισως να μοιαζουν παραλογες...παραλληρω... :)

ομορφη μερα να χουμε!
φιλια

Roadartist είπε...

Υπέροχα και τα τρία!
Καλημέρα σου, καλή Κυριακή!

Άιναφετς είπε...

Καλησπέρα γιατρέ μου!
Τώρα θα παίξουμε τον γιατρό...φυσικά είμαι η ασθενής...χαχα!
Το πρώτο γιατρέ μου...με άγχωσε, τι στο καλό ήθελε αυτό το πουλί; Να πετάξει μετά μουσικής; Ή να χαθεί στο πουθενά...δεν "συνέλαβα" το μήνυμα!
Άρα..."Άβυσσος η ψυχή των πουλιών"...(των πετούμενων φυσικά!!!)
Το δεύτερο...αν είναι αυτός τρόπος να βρεις το ταίρι σου...όχι δεν θα πάρω!
Το Τρίτο το "κακκούλι" γκρίζο συννεφάκι γιατί πρέπει να παιδέψει έτσι τον κακόμοιρο τον μαζοχιστή πελαργό;
Αχ! γιατρέ μου λέτε να έχω σοβαρό πρόβλημα...χιχι...πολύ γέλασα!!!
Καλό βραδάκι θα σου ευχηθώ και πολλά αφ!

Άστρια είπε...

"Η αγάπη βρίσκει δρόμο" εσύ το είπες για πρώτη φορά, και από τότε το πίστεψα και το έκανα και δικό μου:)
Αυτό όμως είναι το κοινό και στα τρία πολύ όμορφα βιντεάκια που διάλεξες. Η Αγάπη! ..Αυτή που καταφέρνει το ακατόρθωτο, που χαρίζει φως στην ελπίδα, χαρά στη ζωή όταν βρίσκουμε το νόημα στα όμορφα και στα άσκημά της... όπως στα βιντεάκια:)

Νηφάλια Μέθη μου, σ' ευχαριστώ τόσο που είσαι εδώ!
Σε φιλώ, καλή εβδομάδα:)

logia είπε...

ΑΡΓΗΣΑ
ΑΛΛΑ ΗΡΘΑ
ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΒΡΙΣΚΑ ΚΟΤΖΑΜ ΔΡΟΜΟ ΤΗς ΑΓΑΠΗς;

ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια Πολλά! Να τα εκατοστήσεις! Εύχομαι ό,τι καλύτερο γιατί το αξίζεις! Να είσαι πάντα καλά και να χαρίζεις το χαμόγελο σε όλους εμάς, τους αναγνώστες σου!

Είδες το mail; Ελπίζω να τα πούμε σύντομα! Φιλούθκια!
Θεοδώρα

Roadartist είπε...

Εχεις γενέθλια;

Χρόνια σου πολλά :)

ΥΓ που χάθηκες; Εύχομαι να είναι λόγω τρεξίματος..δουλειάς..

Να είσαι καλά!!!

Αν δεν είσαι καλά, εδώ είμαστε :)

ολα θα πανε καλα... είπε...

πολύ σωστά,είναι κάτι που πολύ με έχει απασχολήσει...η αγάπη βρίσκει πάντα δρόμο.