Αρχισα καποια στιγμη να γραφω για μια βολτα στο χωριο...
αλλά έμεινε στα πρόχειρα...
και μετα για μια μονοήμερη εκδρομη που τυλιξε την καρδια...
με γλυκο της γιαγιας κοντα στο τζακι...
αν ακους, ...σ ευχαριστω!
κι ύστερα ηρθαν 3 μερες στην Αθηνα...
και ετυχε να βρεθω μ ενα φιλαρακι στο κελλακι του γεροντα
Πορφυριου,(πρωτη φορα τυγχαινε να παω)
Μολις μπηκα μεσα μια κυρια μου λεει..ζητα του οτι θες,σ ακουει
και μου δωσε ενα εικονακι του που πισω εγραφε...
"ο Χριστος ειναι φιλος μας...το φωναζει υμεις φιλοι μου εστε.
Θελω να με βλεπετε δικο σας,φιλο σας,να μ αγκαλιαζετε,
να με αισθανεστε στη ψυχη σας..."
*την ευχη δεν τη γραφω μηπως και δεν βγει... :)
**φωτογραφιες απο κει δεν εχω,ξεχασα τα καλωδια στην αθηνα
Μετά εφημερευα μερα παρα μερα...και αυριο εφημερια.
Απλα ειπα σημερα πως πρεπει να γραψω,ειναι επειγον.
Σμιγω τις παλαμες και ερχομαι μπροστα στην καρδια σου
να ζητιανεψω ευχουλες.
Ενα αγορακι 15 χρονων,πηγε την προηγουμενη τριτη σχολειο...
Πονεσε το κεφαλι,ενιωσε μουδιασμα στα χερια και καλεσαν
οι καθηγητες το ασθενοφορο...ηρθε στο νοσοκομειο τετραπληγικο
και σε απνοια.Ισχαιμικο αγγειακο εγκεφαλικο επεισοδιο η διαγνωση.
(και πως να το εξηγησουν στη μανουλα του...?)
Ειναι στην εντατικη αυτες τις μερες το παιδι, τετραπηγικο,
συνδεδεμενο με τον αναπνευστηρα και εχει πληρη επιγνωση της
καταστασης του...επικοινωνει με την οικογενεια του και εμας
με κινησεις των ματιων και ανοιγοκλεισιμο βλεφαρων.
Πες ευχουλα αν θες...για κεινον και τη μανα του,
δεν εχουν σημασια τα ονοματα...
ξερει η Αγαπη.
Ενα βραδυ εφημεριας ημουν πανω στην κλινικη κατα τις 4
το πρωι και περασα απ την εντατικη να δω αν κοιμαται.
Ηταν η μανουλα του στην ακρη του δωματιου καθοταν και
εκλαιγε...οποτε περνω απο κει την βλεπω να τον χαιδευει ή
να καθεται ησυχα στην γωνια.
Ξαφνιαστηκα που την ειδα και τετοια ωρα.
Ψυθιρισα ενα γεια,καθισα διπλα της και αφησα το χερι
στη πλατη να τη χαιδευω ησυχα
-νομιζεις θα γινει καλα?
-νομιζω πως κανενας στ αληθεια δεν ξερει
-ξερεις ειναι πολυ καλο παιδι
........................................................
Δεν μπορω να την νιωσω,ετσι αισθανομαι...και ουτε να τη ξαλαφρωσω.
Ειχα ακουσει καποτε πως οταν νιωθουμε οτι δεν μας αγγιζουν
τα ανθρωπινα χαδια και η παρηγορια φιλων ειναι γιατι μας
κρατα στην αγκαλια της η Παναγια και μας γλυκαινει Εκεινη...
μακαρι
...
Ηταν το ευαγγελιο του παραλυτου σημερα
24 σχόλια:
Ο Θεός βοηθός! Τί άλλο;
Η καρδιά έγινε μικρά κομματάκια.
Ο Θεός είναι δίπλα του και στους γονείς του.
Καλή δύναμη Νηφάλια Μέθη μου
Πολλά φιλάκια και καλή εβδομάδα:)
Νηφάλια Μέθη μου, καλό μου μωγιάκι, καθώς διάβαζα για την εκδρομή, το γλυκό στο τζάκι, το Χριστό, το άρρωστο παιδί, το ευαγγέλιο του παράλυτου, μέσα από τις εικόνες σου και τα κείμενά σου, βλέποντα τον τίτλο του ποστ σκέφτηκα πως όλα αυτά αυτή την περίοδο μας φέρνουν πιο κοντά στο Θείο μυστήριο και στη Μεγάλη Εβδομάδα. πιστεύω πως αν δεν έχουμε αρχίσει, πρέπει μέσα από την εκκλησία και τη θρησκευτική αγνότητα να επαναπροσδιορίσουμε αυτές τις μέρες τους ρόλους μας και ίσως έτσι όλα αυτά που γράφουν ταιριάξουν κάπου μέσα στην αγάπη και στο θαύμα!! Καλή σου εβδομάδα!!
..."που γράφεις". σόρρυ!
θα πούμε...
Να έχεις ένα γλυκό βράδυ.. και από τα βάθη της ψυχής μου, η ευχή που έκανες να πραγματοποιηθεί.
ΥΓ που είναι το κελί αυτό του γεροντα Πορφυριου;
δεν έχω λόγια να εκφραστω!!! ειναι μεγαλος πόνος αυτος για μια μητερα... και ακόμη περισσότερο για τον μικρο δεκαπενταχρονο... θεέ μου κανε το θαυμα σου εστω και αν αυτο παιδάκι δεν το γνωρίζουμε!!
Δεν " νομίζω " πως θα γίνει καλά...
Θα γίνει σίγουρα καλά !!!
Η Αγάπη Του δεν θα επιτρέψει περισσότερο πόνο στην μητέρα από αυτόν που μπορεί να αντέξει.
Και η Γλυκειά Μανούλα Παναγιά ,Αυτή που γνωρίζει περισσότερο απ΄ όλους τι πάει να πει ο πόνος , γιατί πόνεσε τόσο πολύ και η ίδια , με Τον Υιό της πάνω στο Σταυρό , θα απλώσει τα Άγια χέρια της και θα δώσει το θαύμα . Καλή δύναμη και στο παιδί και στην μανούλα ...
Είστε στις προσευχές μας...
Καλημέρα Κατερίνα μου .
Σ΄ ευχαριστούμε που ενεργοποιείς την αγάπη μέσα μας .
Αργυρούλα
γεια σου,κοριτσάκι μου,πόσο στ αλήθεια συγκινήθηκα με την ανάρτηση αυτή,με τα λόγια σου,με την τρυφερότητα της ψυχής σου,με τον πόνο αυτής της γυναίκας,με την ατυχία αυτού του αγοριού...Μια προσευχή λοιπόν και από μένα...Και,πράγματι,δεν έχουν σημασία τα λόγια...Ξέρει η Αγάπη.Πολύ σωστά το είπες και ήταν αυτή ακριβώς η φράση που με άγγιξε βαθιά.
Όταν δεν μου φτάνουν τα λόγια δανείζομαι στοίχους. Μου επιτρέπετε;
Χεράκια που κρατώντας τα τριαντάφυλλα
κι απ' τη χαρά ζεστά των φιλημάτων,
χεράκια που κρατώντας τα τριαντάφυλλα
χτυπήσατε τις πόρτες των θανάτων•
μάτια, χεράκια, στόματα, ιστορήστε μου
τον πόνο κάποιας ώρας, κάποιου τόπου
μάτια, χεράκια, στόματα, ιστορήστε μου
τον Πόνο των Πραγμάτων και του Ανθρώπου.
Καρυωτάκης
ισως ετσι να ναι σε ολα
"εγκλωβισμενε" μου
να πετας ελευθερα ευχομαι!
καλο βραδακι
Καλη μας βδομαδα Άστρια μου!
να τους παρηγορει η Αγαπη και όλους μας..παντως τις πρωτες μερες οι γονεις του ηταν σαν μουδιασμενοι,ουτε καν μιλουσαν..βαθυναν τα ματια και εβλεπαν τα παντα.Μετα ο πατερας αρχισε να ρωτα τι γινεται και πολυ μετα η μανουλα του να βαζει σε λεξεις τα δακρυα.
Παντως η αγαπη της μανας ειναι κατι εντελως ατελειωτο..πριν λιγες μερες χειρουργηθηκε η μαμα καποιου φιλου γιατρου,ειχε μεταστατικο ογκο στον εγκεφαλο απο καρκινο μαστου,και τον αφησαν να παρακολουθησει το χειρουργειο.Ηταν επεμβαση αρκετων ωρων και οταν το απογευμα ξυπνησαν τη γυναικα το πρωτο που ρωτησε ηταν τι ωρα ειναι..της ειπαν οτι πηγε 5 και ειπε...
μανα μου γιε μου εισαι νηστικος τοσες ωρες?
αν μπορει να αγαπα ετσι ενας ο ανθρωπος ποσο μας τυλιγει ο Θεος..μακαρι να ναι αισθητη τουτη αγκαλια.
φιλι καληνυχτας!
και καλη αυριανη!
Μενελαε,
εχεις δικιο..
να δουμε ποτε θα βαλω αρχη..
ολοφωτο βραδυ ευχομαι!
να σαι καλα φιλε μου
Roadartist μου,
σ ευχαριστω..
λοιπον το κελλακι ειναι στο Μηλεσι του Ωρωπου,ενα χωριουδακι πολυ κοντα στην Αθηνα.Πηγαμε με κτελ,φευγουν απ το πεδιο του Αρεως πισω απ το πολυτεχνιο...και ειχε αρκετα συχνα λεωφορεια.Αν καποιος εχει αυτοκινητο βολευει πολυ,γιατι το λεωφορειο δεν κανει σταση στο μοναστηρι.
..να σου πω την αληθεια συνηθως εχω λιστα μες το νου απο ευχες αλλα ειναι καποιοι τοποι που ενω ειναι για να αφηνεις ευχουλες..εκεινες φευγουν και σ αφηνουν να ζυγιαζεις τι πραγματι θες,τι πραγματι αντεχει..
φλυαρω σημερα :)
να σαι καλα roadartist μου!
ταξιδια εντος και πιο περα ευχομαι
zinaa kapa
εχεις δικιο οτι δεν χωρανε σε λεξεις..αλλα μπορει καμια φορα τη λυπη που δεν χωραει σε λεξεις να την ακολουθει χαρα ανειπωτη
μακαρι δηλαδη
μακαρι
καλο βραδακι να χεις!
και καλως βρεθηκαμε!
ειναι ομορφη τουτη η αισιοδοξια και η πιστη...απλα καμια φορα Αργυρω μου μετα απο 2-3 καρδιογραφηματα για πιστοποιηση θανατου κουμπωνει λιγο η καρδια.
καποιοι μπορει να φτανουν τον ουρανο σε μικρη ηλικια δεν ξερω..
παντως η φυσιοθεραπευτρια ελεγε πως τον βρισκει βελτιωμενο ως αναφορα την αισθητικοτητα!
αα ζητησε και τηλεοραση στο δωματιο.. εμ τι :)
γλυκο βραδακι να χεις
"ολα θα πανε καλα"
σ ευχαριστω που περνας απο δω..
ομορφο βραδακι να χουμε ολοι μας παντου και γαληνιο εντος οτι και να συμβαινει.
αγκαλια καληνυχτας
αν επιτρεπεται λεει..
ελευθερα! και σ ευχαριστω
ομορφο βραδακι να χουμε και γαληνιο
..παντου
Αχ!Κατερινάκι..μήπως άνοιξες τα email σου?Περιμένω απάντηση μέρες πολλές!Plou73 ή αλλιώς Όλγα
Είπα να σου στείλω μια αγκαλιά αλλά που να χωρέσει τη μεγάλη σου καρδιά!!!!
Δέξου την αγάπη μου και τις ευχαριστίες μου τα μαθήματα ζωής που μας δίνεις...
123
Oλγα μου συγχωρα με..!
θα τα πουμε στο μεηλ..
φιλια πολλα στα αγγελουδια σου!
να ευχεσαι και για μενα καλοσυνατη ψυχη
123
διαβασα το σχολιο σου και χαμογελασα,σκεφτομουν πριν πως ειναι απ τα βραδια που θελει η ψυχη αγκαλια
σ ευχαριστω πολυ για ολα
καλο μας ξημερωμα
γιορταζει η συναξη της Παναγιας της τρυφερης λεει στο συναξαρι στη μερα που μας ξημερωνει...
το λινκ με την εικονα της
http://www.photosled.com/data/1192/0319_Theotokos_Smolensk.jpg
Βρέθηκα εντελώς τυχαία στο blog σου...αναζητώντας κατι πολύ διαφορετικό..ωστόσο τώρα αντιλαμβάνομαι πως τίποτα δεν ειναι τυχαίο!Με αγγιξε τόσο πολυ ο τροπος που γράφεις και πανω απόλα η ιστορία αυτου του μικρού παιδιού,που αν και δεν το γνωρίζω ,συμπάσχω στον πόνο τον δικό του και της οικογενείας του...Ευχομαι και προσεύχομαι για το καλύτερο!"Ξέρει η αγάπη.."Επίσης θα ήθελα να σευχαριστήσω που μέσα από το λόγο σου,βάζεις ένα λιθαράκι για να γίνουμε πιο ευαίσθητοι και καλύτεροι άνθρωποι!Να σ'εχει ο Θεος καλά!
Τι απέγινε το παιδάκι;
Δημοσίευση σχολίου