οσα με λογια δεν σου χω πει..."
"Αν μπορουσες να ακουστεις
θα σου εδινα τη ψυχη μου
να την πας ως την ακρη του κοσμου.
Να την κανεις περιπατητικο αστερι ή ξυλα
αναμμενα για τα Χριστουγεννα-στο τζακι του Νεγρου
ή του Ελληνα χωρικου.Να την κανεις ανθισμενη μηλιά
στα παραθυρα των φυλακισμενων.Εγω
μπορει να μην υπαρχω ως αυριο.
Αν μπορουσες να ακουστεις
θα σου εδινα τη ψυχη μου
να την κανεις τις νυχτες
ορατες νοτες,εγχρωμες,
στον αερα του κοσμου.
Να την κανεις αγαπη."
Νικηφορος Βρεττακος
24 σχόλια:
Ίσως , ... όσα με λόγια δεν μπορέσουμε να πουμε , μες τις καρδιές μας νάχουν ήδη ειπωθεί! ... Την καλήμέρα μου από την μεγαλόνησο .
Καλημέρα!
Να και κάποιος μικρός που "μπορεί να ακουστεί", όπως λέει κι ο ποιητής:
http://hellenic-college.blogspot.com/2008/11/blog-post_25.html
Μελαγχολικά ματάκια..
καλημέρα Μέθη μου!
ελπίζω να σε βρίσκω καλά και χαρούμενη!
ας φυτέψουμε μέσα μας μια μηλιά, που θα ριζώσει στην καρδιά μας και την αγάπη μας και ας την αφήσουμε να ανθίσει, να απλώσει προστατευτικά τα κλωνάρια της σε όσους την έχουν ανάγκη, να τους κάνει να χαμογελάσουν με τα άνθη της.
γιατί όλα τα παιδιά του κόσμου αξίζουν και δικαιούνται αυτή την αγάπη.
φιλάκια ζαχαρωμένα και ευχές για ένα όμορφο σκ!
Καλησπερα νηφαλια μεθη....
Αν εχεις διαθεση για ενα παιχνιδακι, εχεις πρόσκληση.. Φιλιά!
Μεγάλη, ατέλειωτη η Αγάπη,
και τα λόγια αυτά πλημμηρισμένα από αυτήν είναι.
Να είσαι καλά Νηφάλια Μέθη μου
Πολλά φιλάκια,
Καλό Σ/Κ :))))
τι ομορφο αυτο που εγραψες Διαβατη μου..μακαρι να ναι ετσι! Ισως οι καρδιες π αγαπανε να εχουν αυτους τους αισθητηρες..
φιλια πολλα! και καλο μας ξημερωμα!
Πατερ Αναστασιε..
μπραβο του!!
γλυκες οι νοτες απο παιδακι και η φωνουλα του στο τελος..απιθανος!
καλη μας Κυριακη!
roadartist μου
ναι μελαγχολικα...επαιζε ομως..απιθανα! μπορει να τον εχεις ακουσει στο μοναστηρακι και τραγουδαει κιολας..
να ναι καλα το παιδακι οπου και να ναι..
σ ευχαριστω για την προσκληση! πολυ!
καλη Ανατολη!
Ιμμαηλ μου!
χαιρομαι που σε βλεπω!
παντα με ολη αυτη την απλοχερη καλοσυνη σου..
σ ευχαριστω πολυ
να σαι παντα καλα φιλη μου! :)
Αστρια μου,
να σαι παντα καλα..μ αυτη την αρχοντια στην καρδια
φιλια πολλα!
σ ευχαριστω
Πόσο γλυκά και σαν πονεμένα είναι τα ματάκια του παιδιού!Του μίλησες;Είναι φωτογραφία από το δρόμο,με δική σου μηχανή ή από το Ίντερνετ;Τι μουσική έπαιζε;
"ολα θα πανε καλα"
καθομασταν στο μοναστηρακι και ηρθε κοντα στο τραπεζι μ αυτο το μπακλαμαδακι που του ελειπαν οι δυο χορδες..δεν θυμαμαι τι τραγουδησε απλα οταν τελειωσε και πιασαμε κουβεντα ειχε μια σοβαροτητα στα λογια του και μια ωριμοτητα που μ εντυπωσιασε.
Ε και καποια στιγμη σαν επαιζε του δειχνω τη φωτογραφικη και εγνεψε καταφατικα..πηρε και κεινη τη ποζα..τα ειπε με τα ματακια του..να ναι καλα οπου και να ναι!
και συ να χεις καλο ξημερωμα και καλο μηνα ευχομαι!!
Αγαπη ,αγαπη θελουν ολοι οι ανθρωποι μικροι μεγαλοι αυτο αιτούναι κι ας μην το αντιλαμβανονται πολλες φορες.
Ευχομαι εναν πολυ καλο μηνα.
Θλίψη διαβάζω σ' αυτά τα μάτια...
Νηφάλια Μέθη μου εσύ είσαι πολύ καλό και γλυκούλικο μωγιάκι και δεν πρέπει να έχεις θλίψη. Σμούτς!!
Καλή μου Νηφάλια Μέθη εσύ είσαι πολύ καλό και γλυκούλικο μωγιάκι και δεν πρέπει να έχεις θλίψη. Σμούτς!!
Ουφ, θα τα έμαθες τα ευχάριστα απο την ελλάδα: δεν έχουμε τι να τα κάνουμε τα παιδιά, μας πιάνουν και χώρο και τα σκοτώνουμε να κάνουμε χώρο στην δική μας εξαχρείωση.
Φιλάκια, αλλά δυστυχώς με πικρό μέλι......
Σίγουρα έχεις ακούσει το τραγικό χαμό του παιδιού και τα κακά νέα από εδώ. Τώρα ακούω στην τηλεόραση ότι Έλληνες στο Λονδίνο, είχαν συμπλοκή με Άγγλους αστυνομικούς προσπαθώντας να μπουν στην ελληνική πρεσβεία.
Σε φιλώ, να είσαι καλά!
ΑΓΑΠΗ
Η ΧΡΥΣΗ ΤΟΜΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
‘Όμως πόσο υπάρχει σήμερα
και σε ποια μορφή;
Εδώ γίνεται χαμός.
Να περνάς καλά.
Την αγάπη μου,
που είναι μπόλικη.
ΚΑΛΗΣΠΈΡΑ!EΊΜΑΙ ΜΙΑ ΦΊΛΗ TOY BLOG ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΈΛΩ ΝΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΉΣΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΌΜΟΡΦΕΣ ΣΚΈΨΕΙΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΊΖΕΙΣ. ΣΥΝΈΧΙΣΕ!!!!! ΤΟ ΈΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΟΊ Κ ΠΟΛΎ ΑΝΆΓΚΗ.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΜΙΚΡΆ ΠΑΙΔΙΆ.....ΔΥΣΤΥΧΏΣ ΤΑ ΣΚΟΤΏΝΟΥΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΆ.....Κ ΑΥΤΆ ΜΑΣ ΔΊΝΟΥΝ.........ΑΓΆΠΗ( ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΟΎΜΕ ΌΛΟΙ Κ ΔΕΝ ΔΊΝΟΥΜΕ)
ειναι απο αυτα τα γιατι που ψαχνεις και δυσκολευεσαι να ψηλαφισεις το διοτι..τι να πω..
μακαρι να ερθει η γλυκα Του να επουλωσει πληγες
Δε μπορούσα να σου αφήσω σχόλιο στην προηγούμενη ανάρτηση κι έτσι ήρθα πάλι εδώ.Το μπλογκ σου μου φαίνεται πάντα φιλόξενο σαν αγκαλιά και με ξεκουράζει.Σου αφήνω την καλησπέρα μου κι ένα καλώς ήλθες στην πατρίδα,όπως λες.Υποθέτω ότι γύρισες για τα Χριστούγεννα.Η προηγούμενη ανάρτησή σου με συγκίνησε γιατί έχω βγάλει κι εγώ τα χέρια της γιαγιάς σε φωτογραφία,στην ίδια στάση,αρκετά χρόνια πριν.Ήταν η γιαγιάκα μου,η αδυναμία μου.Και πάντα θα είναι δηλαδή,πιστεύω ότι η ψυχή της ζει και ότι πάντα υπάρχει.
Σε φιλώ.
πέρασα να σου ευχηθώ καλές γιορτές, απλά επειδή κάτι δεν κάνω καλά και δεν μπορώ να αφήσω βαζάκι στο νέο σου ποστ, αφήνω στο παλιό.
σε ποιο μέρος είσαι? παραθαλάσιο ή σε βουνό?
να περάσεις όμορφα και ζεστά με τους δικούς σου, σου εύχομαι χρόνια πολλά με υγεία και θα τα ζουζουνίσουμε πάλι απο τις 29/12.
Φιλάκια, να σαι πάντα καλά μέθη μου!
Δημοσίευση σχολίου