Ηταν η πιο νεαρη στη κλινικη
και μολις την ειδα με εκεινο το χαμογελο
ειπα μεσα μου πως πρεπει να γνωρισω αυτο τον ανθρωπο.
Ετσι περνουσα απο κει ταχα κατι να δω...κατι να ρωτησω...
τα πρωινα κοιταζα αν θα γινοντουσαν αιματολογικες
να παω να παρω αιμα...
και σιγα σιγα με τις μερες πιασαμε κουβεντα,
να λεω σχεδια και κομματακια της καθημερινοτητας μου
και αυτη να λεει για την οικογενεια της στο νησι,
να δειχνει φωτογραφιες και να μιλα για τα κοριτσακια της.
Ηξερα τη διαγνωση απο τις επισκεψεις,
συζητησεις με τον υπεθυνο ειδικευομενο
και απο ενα ιστορικο γεματο σφραγιδες
και παραπομπες για εξετασεις
...καρκινος μαστου με μεταστασεις στη σπονδυλικη στηλη.
Και η αληθεια ειναι πως οσο περνουσαν οι μερες
αναρωτιομουν πολυ αν ηξερε γιατι ηταν τοσο απιστευτα γαληνια
μ ενα χαμογελο ολο φως.
Παρολες τις κουβεντες μας ομως, δεν μιλουσαμε ποτε για
ιατρικα θεματα.
Και το ερωτηματικο εκει,να ποναει.
Ενα απογευμα φευγοντας, περασα να χαιρετησω...
και την βρηκα δακρυσμενη να κοιτα φωτογραφιες.
-μη νομιζεις πως δεν ξερω την κατασταση μου,
απλα ελπιζω σ Εκεινην και κεινη μανα ειναι και ξερει
και το μονο που παρακαλω ειναι να μου δωσει
ακομα λιγο χρονο για να μεγαλωσουν λιγο τα κοριτσακια μου...
αλλα Εκεινη ξερει...
και με το Εκεινη κοιταξε στο τραπεζακι μια χαρτινη
εικονα της Παναγιας της Τηνου
(ειναι μια εμπιστοσυνη σε μια Προνοια Αγάπης
που σε κανει ικανο να στερεωνεις κερακια στα κυματα
και φερνει στη καρδια μια θαλασσα γαληνης...
και ειναι καποιοι ασθενεις που θεραπευουν απαλα
τους γιατρους τους...
ριχνουν φως σε σκοταδια)
Αφορμη για το ποστ ενα τηλεφωνημα της
για ενα γεια και ενα καλο φθινοπωρο...
μετα απο αρκετους κυκλους χημειοθεραπειας,
ακτινοθεραπειας,ορμονοθεραπειας
γι αυτο ας αφησουμε και μια υπενθυμιση...
Μαστογραφια και καρκινος μαστου
παρε τηλεφωνο τη μαμα, τη θεια,τη γιαγια, τη ξαδερφη, τη φιλη
....ερχεσαι να παμε(η να σε παρω) για μαστογραφια?
....και μετα κερνω καφεδακι
ειναι κριμα αφου μας χαριστηκε αυτη η εξεταση
να μην την αξιοποιουμε αναλογα
απο αμελεια απο φοβο απο ντροπη απο αδιαφορια
Οταν τελειωσε το τριμηνο της κλινικης πηγα να αποχαιρετησω
τη κοπελα, φευγοντας μου λεει...και να προσεχεις!
-απο τι να προσεχω? ρωτησα και χαμογελασα
- προσεχε το χρονο σου,ειναι το πιο πολυτιμο που εχεις ...
For You know better than I
You know the way
I’ve let go the need to know why
I’ll take what answers you supply
You know better than I
20 σχόλια:
Χάρηκα που ανακάλυψα το ιστολόγιό σου. Πολύ γλυκύ το ύφος και το ήθος σου.
Καλή συνέχεια.
Νηφάλια Μέθη μου,
ωραία προσεγγίζεις αυτό το σημαντικό για μας θέμα. Όμως ενώ ξέρουμε καλά, πάρα πολύ καλά, ξεχνούμε, αποφεύγουμε, αναβάλλουμε.
Το βίντεο πολύ όμορφο!!
Καλό βραδάκι και χαμόγελο :))
Μου θύμισες πικρές στιγμές.
Ας σταθώ όμως σε κάτι σημαντικό: πρόληψη, πρόληψη, πρόληψη...
Εκεινη ξέρει .
Πόσοι άνθρωποι αλήθεια αφήνονται
με τόση εμπιστοσύνη στά χέρια Της ?
Τόσος πόνος αλλά και τόσο μεγαλείο ψυχής .
Καλή δύναμη νηφάλια μέθη μου .
ραχήλ
Πάντα βρίσκεσαι και πάντα συμπονάς.
Μα τι ποιο όμορφο και ανθρώπινο,
ιδιαίτερα όταν περιμένουν όλοι
μέσα σε αυτό το χώρο, ένα χαμόγελο
από τα χείλη σου.
Εσύ έχεις το χάρισμα
να τους το προσφέρεις
και μάλιστα
μέσα από την καρδιά σου.
Να είσαι καλά γλυκιά μου γιατί
ανθρώπους σαν κι εσένα
τους έχουμε ανάγκη.
Φιλί γλυκό ζαφορένιο
anastasie
καλως βρεθηκαμε και καλοσυνη σου τα λογια που λες!
καλο μας ξημερωμα
και να σαι παντα καλα!
αστρια μου,
εχεις τοσο δικιο σ αυτο..γιατι ενω καποιος ξερει αποφευγει ή αναβαλλει...φαινεται περιεργο..
παντως οτι και να δειξει μια μαστογραφια για καλο ειναι...ή καθαρη θα ναι ή θα βρουμε κατι που ηδη υπαρχει και δεν θα τ αφησουμε να κανει βηματακια να αλλαξει σταδιο..κερδος και ευκαιρια για ενα δοξα Σοι.
το βιτεακι χαιρομαι που σ αρεσε,εχουν κανει την ιστορια του Ιωσηφ της Παλαιας Διαθηκης σαν παραμυθακι για παιδακια..και τα λογια μ αρεσαν πολυ..μου το χε δειξει μια φιλη πριν λιγες μερες και μου κανε εντυπωση.
να σαι καλα αστρια μου και συ και η οικογενεια σου!
πολλα φιλια!
σ ευχαριστω
kiki μου,
καθε αλλο απο το να στεναχωρεσω και να φερω αναμνησεις που πονανε θελω...
να σαι παντα καλα και σε καληνυχτω με την ευχη οτι ποναει καποτε καποια στιγμη να γινει φως στο αιωνιο της Αγαπης
Αγαπημενη μου Ραχηλ
κρατησες οτι αγγιξε και μενα και μου χε κανει βαθια εντυπωση τοτε..
να μας σκεπει ολους και λιγο πιο πολυ αυτους που πονανε,ειτε στο σωμα ειτε η ψυχουλα τους.
να σαι καλα! και καλη δυναμη σ οτι κανεις...
να σε χαριτωνει πολυ η Αγαπη
ζαφορα μου,
νομιζω ειναι φυσικο επακολουθο η συμπονοια στους ανθρωπους,ειδικα μεσα στο νοσοκομειο...
(μου θυμισες κατι που χα δει παλια αλλα δεν θυμαμαι ποιου ειναι..πως το να συμπονεις ειναι ανθρωπινο αλλα να χαιρεσαι με τη χαρα του αλλου αγγελικο)
παντως οπως και να χει πολλες φορες ειναι που σεφτομουν πως μαζι με την οποια δυσκολια χαριζεται και το κουραγιο να ξεπεραστει,οχι μονο στον ασθενη αλλα και στην οικογενεια του...θυμαμαι οταν αρχισε τις χημειοθεραπειες αυτη η κοπελα κοιμοταν πολλες ωρες την ημερα και ο αντρας της καθοταν εκει,να την βλεπει να κοιμαται με τις ωρες και αυτος...
να σαι καλα φιλεναδα
καλο μας ξημερωμα!
" αλλά Εκείνη ξέρει...". Και ξέρει καλύτερα από όλους μας...
Καλή συνέχεια!
Χίλια δυο κερια και άλλες τόσες ευχές για να γίνει καλά η κοπέλα. Το ξέρω το ξέρω, ο καρκίνος είναι ανίκητος όταν έχει ήδη ξεκινήσει τις μεταστάσεις, αλλά έχουμε δικαίωμα να πιστεύουμε στα θαύματα.
Πιο πολύ με συγκίνησε το ότι ο αντρας της κάθοταν και την παρατηρούσε, προσπαθούσε ίσως να αποτυπώσει το πρόσωπό της και το σώμας της,πιστεύω για να τα κλείσει με τα μάτια στην καρδιά και να τα κρύψει, για να μην μπορέσει να την πάρει η αρρώστια μακριά.
Ξέρει και, είτε είναι Άντρας, είτε Γυναίκα, έχει μια απεραντοσύνη γεμάτη αγάπη.
Καλό σκ Μέθη μου..
Ευτυχώς είναι πανευσυγκίνητος!!!
Είναι άξια θαυμασμού η συμπεριφορά και η ψυχολογία τέτοιων ανθρώπων. Γνωρίζοντας καλά πόσο πολύ έχουν ρημάξει, παρόλα αυτά είναι με την καλή διάθεση και τον ευγενικό λόγο!!
Δεσποινα μου,
να σαι καλα! σ ευχαριστω που περασες.
καλη δυναμη σ οτι κανεις!
Iμμαήλ μου,
και βεβαια εχουμε δικαιωμα να πιστευουμε στα θαυματα..αν και η ολη σταση τετοιων ανθρωπων ειναι απο μονη της ενα θαυμα...
παντως για την ιστορια ελεγε ο γιατρος της τοτε, πως συμφωνα με τους πινακες του βιβλιου 2 χρονια θα ζησει..αν και αν και αν...
περασαν τα 2 χρονια και στο τηλεφωνο ελεγε..δεν ειναι πως δεν ποναω απλα να, συνηθισα καπως και μου αρκει που ειμαι με τα παιδια
(εχω να πω πως 2 μερες τωρα ολο λιακαδα εχουμε απο δω)
καλο μας ξημερωμα!
και καλη κυριακη!
πατερ παναγιωτη
σας ευχαριστω που περνατε απο δω..
την ευχη σας!
και καλη μας κυριακη!
μενελαε
πραγματι σαν φως αυτοι οι ανθρωποι..μες τα σκοταδια
καλο μας ξημερωμα!
να σαι παντα καλα!
Είναι αλήθεια ότι αμελούμε κάτι που
διαρκεί τόσο λίγο όπως μια εξέταση αλλά που μπορεί να σώσει
να παρατείνει τη ζωή μας.Με έκανες να σκεφτώ ένα αγαπημένο μου πρόσωπο,όχι πως δεν το σκέπτομαι πάντα αλλά τώρα τη σκέφτηκα έντονα και πόσο πολύ μου έλειψε το πρόσωπό της.Πέρασε από αυτό.Είναι καλά,είναι πολύ καλά και αυτό εύχομαι πάντα για εκείνην.
Από πότε,πιστεύεις,ότι είναι καλό να αρχίζουμε την εξέταση;Κάποτε ήταν τα 50 χρόνια πάνω-κάτω αλλά έχω ακούσει ότι τα τελευταία χρόνια,οι γιατροί συστήνουν τη μαστογραφία από τα 35-50 για να υπάρχει μια μαστογραφία αναφοράς.Ισχύει αυτό;
"ολα θα πάνε καλα"
ευτυχως για τη φιλη..να ναι παντα καλα η κοπελα!
που λες, λενε καλο ειναι να κανουμε μια μαστογραφια αναφορας 35-40 χρονων και μετα τα 40 καθε χρονο...αν μια κοπελα εχει συγγενη πρωτου βαθμου με καρκινο μαστου καλο ειναι να κανει νωριτερα..και πριν τα 30...
καλο σου απογευμα!
φιλια πολλα!
Δημοσίευση σχολίου