Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2008

Καλό μας μήνα!....σε τέμπο κοκκινο

ειναι καποια βιβλια που απλα κλεβουν την καρδια
και την ταξιδευουν εντος...
και που στις λεξεις τους βρισκεις κομματακια γνωριμα,δικα σου
...δεν το νιωθω συχνα αυτο

το πρωτο ηταν το κοριτσι με τα πορτοκαλια

το δευτερο το κουβαρι των αλλοκοτων πραγματων

και ηρθε μετα απο καιρο το τριτο...

ετσι απλα να γινονται οι λεξεις ιαμα στην καρδια,
σε τεμπο κοκκινο.
Με συντροφευει τις τελευταιες μερες οπου κι αν παω,
τ ανοιγω παντα τυχαια διαβαζω ενα κομματακι
και το κλεινω γιατι νιωθω πως δεν χωραει η καρδια
αλλη χαρα η αλλο δακρυ...

"πηρες τους δρομους διχως να ξερεις γιατι,το συνηθιζεις.
Αφηνεσαι σ αυτο που σε οδηγει ή φευγεις να μη σε κυριεψει
συννεφο στεναχωρη σκια του ανυπαρκτου εχθρου που
θέλει μεσα ν απλωθει"



καπως ετσι χτες βρεθηκα σ ενα παρκο στην αγκαλια ενος
καλοκαρδου δεντρου,να διαβαζω αχορταγα κομματακια
ανοιγωντας τυχαια...

"αγοραζω απο τον μπακαλη τα φρουτα μου κι ο νους μου
χαιδευει την πλατη του,που χρονια ολοκληρα μεταφερει
κασονια για μενα"



"ένα αποδημητικο πουλί είμαι,που ξεμεινε για αλλη μια
φορα χειμωνα στο βορρά."



"ακουμπά την ανασα του στην μεγαλόπνοη ανάσα σου
κι ετσι θαρρεις πως γινεται ευκολοδίαβατος ο δρομος για
την αγκαλια του μεγαλου πατερα, που μας περιμενει
ανυπομονα μ ορθανοικτα χερια.Του πατερα που τόσο
λαχτάρησες εσυ κι εγώ που σ αγάπησα τόσο"



"δεν ξερω ακριβως γιατι,μα νομιζω πως τελικα η ομορφια
οπως και να χει,ειναι παιδι που αγγιζει όλα τα πραγματα
κι ολα τα οντα πρωτη φορα σαν να ναι η τελευταια....
γρηγορα ξεπερνα τη λυπη κι αρχιζει παλι απ την αρχη.Χωρις
προσπαθεια αγαπα κι αναπαυεται στην αθωα αγκαλια.
Βουτα στη θαλασσα διχως να ξερει κολυμπι.Μοιραζεται και
χαριζεται αλυπητα στον κοσμο ολο ξεθαβοντας απ τη ψυχη
του κοσμου το πιο ευγενικο του μεταλλο.

Ενα παιδι παντοτε χαμογελαστο η ομορφια,αλώβητο
στα βέλη της ασχημιας"



σηκωθηκα να φυγω και ενιωθα αλλοιωτικα...εγινα φυλλο
που επεσε χορευοντας απαλα στο γρασιδι και ταυτοχρονα
επαιζε με το φως σ ενα κλαρακι, ισορροπωντας μια σταγονα
δακρυ

(τα γραμματα που γέρνουν καλοσυνατα ειναι κομματακια
του βιβλιου...τυχαια...και αγαπωντας τις λεξεις στο βιβλιο
φτανεις ν αγαπας και την καρδια που τις αφησε εκει...)


22 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Παρακολουθώντας καιρό τώρα το μπλόγκ σου,επαληθεύεται αυτό που λένε .
ότι τα πάντα εξαρτώνται,μέσα απο ποιόν καθρέφτη τα βλέπεις .
Αυτόν που αντανακλά την τρυφεράδα της ψυχούλας σου ,και τα δείχνει όλα πανέμορφα ή τον άλλο, που παραμορφώνει όλους και όλα .
Το βιβλίο, πρέπει όντως να είναι υπέροχο .
καλό σου μήνα
ραχήλ

Ιμμαήλ είπε...

Καλό φθινόπωρο Μέθη μου!
Μακάρι οι ασημένιες στιγμές του να είναι όμορφες και χαρούμενες, διαυγείς σαν τις στάλες της βροχής .
Φιλάκια!

P. Kapodistrias είπε...

Καλή Πρωτοχρονιά, εκκλησιαστική / βυζαντινή εννοώ (1η Σεπτεμβρίου, αρχή της Ινδίκτου)!

Ο Θεός στο καλό πάντα!

Roadartist είπε...

Καλο μηνα!
το βιβλιο της βασιλικης το ενιωσα σαν ενα διαλογο πραγματικό και ζωντανό με τον αναγνώστη.
Σαν ένα ξεδίπλωμα της ψυχής της πραγματικά.
Καλή επιτυχία (πολλές και άλλες ακόμη), της αξίζει!

Menelaos Gkikas είπε...

Είναι χοντρό το βιβλίο της Βασιλικής? Είχα αγοράσει το "αν τ'αγαπάς ξανάρχονται" αλλά δεν είχα σκεφτεί καθόλου ότι αυτό μπορεί να είναι τέτοιο πράγμα! Καλά που έκανες άρθρο!! Πολύ ωραίο το άλλο βιβλίο. Αυτό βέβαια θα το αγοράσω ούτως ή άλλως!! Καλό σου βραδάκι!

Νηφάλια Μέθη είπε...

καλη μου ραχηλ

σ ευχαριστω πολυ που περνας απο δω...

το βιβλιο πραγματι ειναι υπεροχο!
θα γραψω ακομα ενα κομματακι που μ αρεσε και δενει με τα προηγουμενα...

"πάλι η ανυπομονησια μου κυριαρχει.Σαν να ειμαι η μονη στο κοσμο που αγωνιω,που παλευω,που ωρες ωρες πέφτω σε απογνωση.Ρωτησε ο γεροντας Σωφρονιος τον Αγιο Σιλουανο λίγες στιγμες προτου ο τελευταιος πεθανει:"εισαι έτοιμος γέροντα,να πεθάνεις?" Κι ο αγραμματος σοφός απάντησε:"Ακομα δεν ταπεινωθηκα,πάτερ"

καλο σας βραδακι και μακαρι να χαμε στην καρδια την αγαπη που χετε για τα παιδακια...

πολλα φιλια!

Νηφάλια Μέθη είπε...

ιμμαηλ μου,

καλο φθινοπωρο να χουμε!
πραγματι εχεις τοσο δικιο οι στιγμουλες του κανουν κομματακια της καρδια διαφανη...

φιλια πολλα!
καλη μας αυριανη!

Νηφάλια Μέθη είπε...

π.κ.

καλη μας χρονια!

...την ευχουλα σας να χαριζει η Ομορφια

Νηφάλια Μέθη είπε...

roadartist μου,

αληθεια ξεδιπλωμα ψυχης και μοιρασμα αγαπης...και ειναι τοσο αμεσο..κατευθειαν στην καρδια

πολλες πολλες επιτυχιες...

και συ ολα καλα ευχομαι παντου!

φιλια πολλα
καλο μας βραδυ!

Νηφάλια Μέθη είπε...

μενελαε,

ειναι αναλαφρο πολυ...μολις 299 ανασες...

ειχα παρει και εγω το αν τ αγαπας ξαναρχονται..ειναι παρα πολυ γλυκο βιβλιο...θυμαμαι ειχε ερθει την επομενη ενα κοριτσακι στο σπιτι και δεν μπορουσα να κρατησω τον εαυτο μου να μη της το δωσω..(πρεπει να χει στις ψυχες μας νομο..ακατανικητη επιθυμια για μοιρασμα της ομορφιας..) ετσι παθαινω με τα βιβλια που μ αρεσουν και τελικα στη βιβλιοθηκη ειναι οτι δεν μ αγγιξε καθολου... :)

οπως και να χει

να σαι καλα φιλε μου καλο βραδακι

Άστρια είπε...

Νηφάλια Μέθη μου,

Επαναλαμβάνω τα δικά σου λόγια, για το σχόλιό μου: "..αυτό που αγαπώντας τις λεξεις φτάνεις ν'αγαπός και την καρδιά που τις άφησε εκεί...)"

Και εδώ, σε κάθε ανάρτησή σου αφήνεις μία αγαπημένη μικρή καλή καρδούλα.

Να είσαι καλά:))

dromaki είπε...

Kαλό μας μήνα και καλό Φθινόπωρο.
Το κουβάρι των αλλόκοτων πραγμάτων,το κορίτσι με τα πορτοκάλια δυο από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία...

Ξεδίπλωμα ψυχής λοιπόν το βιβλίο της Βασιλικής και θα σπεύσω να το αγοράσω.
Ευχαριστώ γιατί μέσα από την ανάρτηση σου ενημερώθηκα για το βιβλίο:))

Ιμμαήλ είπε...

Πέρασα να αφήσω ένα βαζάκι μέλι, το τελευταίο με άνθη καλοκαιρινά.
Καλά να είσαι!

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

απλά ..σε θαυμάζω!!!

Νηφάλια Μέθη είπε...

αστρια μου,

ευχαριστω για την άπλα της καρδιας σου...
συντονιζομαστε καπου καπως...δεν ξερω..

να σαι καλα πολυ και καλο μας βραδακι!

Νηφάλια Μέθη είπε...

δρομακι μου

σιγουρα θα σ αρεσει τοτε!!!

μμ ανοιγω τυχαια να σου αφησω κομματακι...

"απο που κι ως που τοτε εσυ γραφεις γραμματα στους ποιητες και στους ζωγραφους που ταχα δεν ζουν πια? δεν εχεις μεσα βαθια τη βεβαιοτητα πως τα διαβαζουν? αν δεν την ειχες,σιγουρα δεν θα τα εγραφες ποτε"

να σαι καλα!
και σ ευχαριστω που περασες απο δω..!

φιλια πολλα

Νηφάλια Μέθη είπε...

ιμμαηλ μου,

τι να πω?! σ ευχαριστω πολυ που περνας και αφηνεις κομματακια αγαπης..

παντως αυτο το καλοκαιρι περασε απιστευτα γρηγορα ετσι νιωθω...και μια λαχταρα για θαλασσα και ουρανο γαλαζιο την αφησε μεσα μου...να δουμε πως θα περασει ο χειμωνας μ αυτη τη διψα!

να σαι καλα πολυ!
και καλη δυναμη στη δουλεια σου!

Νηφάλια Μέθη είπε...

περιπλους...

τελικα ισως να πρεπει να θαυμαζουμε ολους τους ανθρωπους εκτος απο τον εαυτο μας...επειδη μπορουμε να βλεπουμε τις αδυναμιες μας και τα σκουντουφληματα μας.

και ειναι ομορφο ετσι..δεν ειναι?

φιλια πολλα!
και σ ευχαριστω που περνας απο δω...καλο μας βραδακι!

ολα θα πανε καλα... είπε...

Το βιβλίο της Βσιλικής το είδα στις εκδόσεις Λιβάνη το καλοκαίρι αλλά δεν το αγόρασα τότε,εχω σκοπό όμως να το πάρω σύντομα.Ξέρω τη γραφή της,με ενδιαφέρει η ευαισθησία της,πιο παλιά έμπαινα στο μπλογκ της,ανταλλάσσαμε μερικά μηνυματάκια,μετά χαθήκαμε όπως συχνά συμβαίνει.Ευκαιρία να ξαναπεράσω να της αφήσω μια καλημέρα.

Νηφάλια Μέθη είπε...

"ολα θα πανε καλα"

μα ειναι πολυ ομορφο..και οι λεξεις που βαζει κοντα κοντα φτανουν κατευθειαν στην καρδια..

θα σ αρεσει ειμαι σιγουρη!

την αγαπη μου!

Βασιλική Ν. είπε...

Άλλο έψαχνα και έπεσα πάνω σ' αυτό το αφιέρωμα για το οποίο δεν είχα καμά ιδέα...
Ένα μικρό αλλά βαθύ ευχαριστώ αφήνω για την αγάπη τη δική σου και όλων, πολλών γνώριμων, που φιλοξενείς εδώ...
Τώρα που σχεδιάζω την ανάρτηση της πρόσκλησης για την παρουσίαση της Αθήνας, δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να κλέψω αυτή την φωτογραφία που έχει το βιβλίο μου μέσα στο δάσος, μέσα στο πιο όμορφο μέρος που θα μπορούσε να περπατήσει...

Νηφάλια Μέθη είπε...

Βασιλικη μου,
εγω ευχαριστω! να ξερες μονο τι ομορφη συντροφια και αποκουμπι ηταν τα γραμμενα σου...

να σαι παντα καλα!

την αγαπη μου