Θυμάσαι τότε που εσπασε το κλαρακι της δαμασκηνιας και το τυλίξαμε σ αγαπη; Μετά όταν το ξεγυμνώσαμε στο Φως;
Κοίτα τωρα...οι καρποι της φροντίδας και σε λιγους μήνες οι γευσεις της υπομονης και της στοργης Χαρηκα που εκανε καρπους στο σπασμενο κλαρι... 1.Ζωγραφίζω το χώμα μου μ ενα ανθισμένο κλαράκι Πνοή μου και σε ψάχνω Πως πάλλεσαι αθόρυβα σ ενα Παντού; 2.Ολόφωτο μαύρο με πτυχές συγχώρεσης Πόσο βαθιά με τυλίγεις; 3.Χίλια χάδια στο μαζί του Φωτός χαμογελω στο αεράκι Νιώθεις τα δάκτυλα μου στο μέτωπο σου;
Οι εφημεριες δεν ξερουν απο μικρες και μεγαλες μερες, ετσι περασα τη σημερινη μερα στην κλινικη. Ησυχα και γαληνια ηταν αφου οσοι μπορουσαν να παρουν αδεια ηταν ηδη με τις οικογενειες τους.
Καποια στιγμη ηρθε καποιος και εψαχνε εικονες
-για να ετοιμασουμε το τραπεζακι μας οταν θα ερθει ο επιταφιος... (το εχουν σαν παραδοση να περναει ο επιταφιος απο καθε κλινικη και να προσκυνουν οι νοσηλευομενοι...)
και πραγματι,
σηκωσαν οι τραυματιοφορεις τον επιταφιο
και αρχισε η περιφορα απο τα επειγοντα... χειρουργικη...
παθολογικη.Οσοι μπορουσαν κατεβαιναν κατω...
κι αλλοι μ ενα κερακι στο παραθυρο
"Έρραναν τον τάφο οι μυροφόροι μύρα..."
Καλη Ανασταση και περαστικα σας
τους ελεγε ο πατερ
Ηταν μια παρηγορια και μια ελπιδα τοσο εντονα
ζυμωμενη μες τον πονο και το Φως μαζι,
μια λαχταρα για ζωη σ ενα δακρυ μπροστα στο
ταφο της Ζωης...
και παραξενο πως ησουν
τοσο αισθητα κοντα μας τρυφερε,νεκρε Θεε
Καποια στιγμη εφτασε η πορεια μπροστα στη Ψυχιατρικη.
Σαν παιδια στεκοντουσαν ολοι στα σκαλακια μ ενα κερι
Στεναχωρεθηκα που "εφυγε" ο Παπαζογλου, τον ενιωθα λιγο σαν μακρινο συγγενη (οπως ολοι μαλλον) Ο Θεος ν αναπαυσει τη ψυχουλα του ...
Ηρθες λεει και μου κτυπησες την πορτα στο διαμερισμα, χαρηκα παρα πολυ που σε ειδα ενιωθα λες και σε περιμενα ...φορουσες τα μαυρα σου και ειχες τα ιδια καλοσυνατα ματια που θυμαμαι απο παιδι. Πρωτη φορα ερχοσουν στο σπιτι εδω,περασες μεσα και καθισες στο τραπεζι.Σου ελεγα για τις μερες μου και χαμογελουσες...με κοιταγες καταματα οπως παντα. Εστρωσα το τραπεζι, στεναχωριομουν και ντρεπομουν μεσα μου γιατι ειχα μαγειρεψει κρεας και ηταν Μεγαλη Εβδομαδα. Ηξερα οτι νηστευες και το λαδι γι αυτο ξαφνιαστηκα οταν σε ειδα να παιρνεις και να βαζεις στο πιατο σου απ ολα τα φαγητα.
-Πανω απ τη νηστεια ειναι η Αγαπη μου ειπες
Φιλησα το χερι σου και ξυπνησα σημερα λιγο πριν το ξυπνητηρι με μια γευση αιωνιου στα χειλη.
Με καλεσε η Ρεγγινα σ ενα παιχνιδι ερωτησεων... Μ αρεσουν αυτα... (αν και εδιωξα μερικες ερωτησεις και τελικα προσθεσα μια αλλη...ζαβολιες)
Ευχαριστω φιλαρακι για την προσκληση!
2.Eνα αντικείμενο απο τη ντουλάπα σου χωρίς το οποίο δεν μπορείς να ζήσειςμ αρεσουν οι πυζαμουλες μου που ναι τρυφερες, γεματες ονειρα,αλλα μπορω να ονειρευομαι και χωρις τις συγκεκριμενες
4. Ονόμασε κάτι που θα ήθελες να κάνεις πριν πεθάνεις θελω να γινω κομματακι Φωςκαποτε να με κανει μανα και γιαγια...να γλυκαινω με παραμυθιακαι αγκαλιες και σαν θα μαι ερωτευτευμενη τρελλα με τον Ουρανο να συγχωρεθω με ολους και ολα
6. Μιά φράση που χαρακτηρίζει τον τρόπο που ζεις"εχει ο Θεος"//"που θα παμε εκδρομη;"//
10.Δύο χόμπυ σουνοτες και χρωματα
11.Δύο χαρακτηριστικά που μισείς ή σε ενοχλούνψεμα και υποκρισια
15. Ποιο είναι πιο σημαντικό:αγάπη, φήμη, δύναμη, ή λεφτά?...ν αγαπω
17. Μπορείς να θυμηθείς, τι έκανες σαν σήμερα, ένα χρόνο πριν;τετοιες μερες περσυ ενιωθα οτι καταπινα μαχαιρακιαμια τρομερη φαρυγγιτιδα μου εκλεψε εντελως τη φωνη...απολαμβανα σιωπη και γελουσαμε με την παντομιμα.
Λεν πως o λογος ειν τα λογια που ανοικοδομουν κομματακια εντος ...Είχα διαθεση για ανεμελο περιπατο ν αφησω ξεχασμενες στο παντου, τις λεξεις που μαζευτηκαν μεσα μου-εχουμε 2.40 για σημερα-μας φτανουν και για ψωμι και για καπνο -παμε το "e penso a te" ;-ναι αρεσει και σε μενα αυτο...-εις υγεια-στην αγαπη-έλα πατα στο σκαλι να σε παω σπιτιειναι καποιες σκορπιες λεξεις μες την καθημερινοτητα που κουβαλουν καρδια και εχουν ολη τη ζεστασια του Ηλιου...